W czwartek 27 września o godz. 18 w Bibliotece Elbląskiej odbędzie się kolejne spotkanie w Salonie „Polityki”. Panel pt. „Cóż po poecie w czasie marnym?” poprowadzi Mirosław Pęczak, a jego gościem będzie aktor Krzysztof Majchrzak.
Przedmiotem rozmowy Salonowej będzie kondycja dzisiejszej kultury w nawiązaniu do postawionego przez Friedricha Hölderlina w elegii „Chleb i wino” pytania „Cóż po poecie w czasie marnym?”. Wstęp na spotkanie jest wolny.
***
Krzysztof Majchrzak - aktor filmowy i teatralny, muzyk, jeden ze współczesnych mistrzów aktorstwa charakterystycznego, znany z krwistych ról i kontrowersyjnych poglądów na temat polskiego środowiska teatralnego i filmowego. Studiował wokalistykę i pedagogikę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi oraz aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Telewizyjnej i Filmowej w Łodzi. Studia na wydziale aktorskim ukończył w Warszawskiej Szkole Teatralnej w 1974 roku.
Debiutował cztery lata wcześniej w telewizyjnym filmie Draka Janusza Kubika. Po studiach w latach 1974-1975 występował w Teatrze Narodowym. Przez następnych 16 lat należał do zespołu warszawskiego Teatru Powszechnego. Od 1991 jest aktorem warszawskiego Teatru Studio.
Przełomowym momentem w jego karierze była świetna rola w filmie Filipa Bajona „Aria dla atlety” (1979). Majchrzak zagrał Władka Góralewicza, zapaśnika występującego w cyrkach na początku XX wieku. Postawny i silny, ogolony "na zero" dał popis wyrazistego, charakterystycznego aktorstwa. Krytycy porównywali go do Marlona Brando. Majchrzak połączył w postaci Góralewicza prymitywną siłę z wrażliwością. Od tego czasu role mocnych mężczyzn skrywających w sobie bezbronność i lęk stały się jego znakiem firmowym. W nich najlepiej objawiała się skala talentu i umiejętności aktora.
Majchrzak zagrał w przeszło 30 filmach. W wielu z nich stworzył wybitne role. W „Konopielce” Witolda Leszczyńskiego (1981) wg prozy Edwarda Redlińskiego wcielił się w Kaziuka Bartosiewicza. Stworzył tragiczno-komediowy portret chłopa rozdartego między tradycją a fascynacją współczesnym światem. W „Yesterday” w reżyserii Radosława Piwowarskiego (1984) zagrał psychopatycznego nauczyciela - Biegacza. W tej postaci dał świetne studium ludzkiego obłędu. W 1985 raz jeszcze zagrał u Leszczyńskiego, tym razem drugoplanową rolę w „Siekierezadzie” wg Edwarda Stachury. W latach 90. najciekawsze role tworzył w filmach Jana Jakuba Kolskiego - jako ksiądz Andrzej w „Cudownym miejscu” (1994) i Józef Andryszek w „Historii kina w Popielawach” (1998). Ci wszyscy filmowi bohaterowie Majchrzaka pochodzili ze świata prowincji. Demoniczną współczesną postać z miejskiej dżungli zagrał natomiast u Natalii Korynckiej-Gruz w „Amoku” (1998), gdzie wcielił się w Rekina, bezwzględnego typa z warszawskiej giełdy.
W 2000 Majchrzak wystąpił w „Quo vadis” wg Henryka Sienkiewicza w reżyserii Jerzego Kawalerowicza (2000). W 2003 r. otrzymał na festiwalu filmowym w Gdyni nagrodę w kategorii najlepsza pierwszoplanowa rola męska za Fryderyka z Gombrowiczowskiej „Pornografii” reżyserowanej przez Kolskiego. Była to jedna z najbardziej złożonych i wymagających ról w dorobku aktora.
***
Krzysztof Majchrzak - aktor filmowy i teatralny, muzyk, jeden ze współczesnych mistrzów aktorstwa charakterystycznego, znany z krwistych ról i kontrowersyjnych poglądów na temat polskiego środowiska teatralnego i filmowego. Studiował wokalistykę i pedagogikę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi oraz aktorstwo w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, Telewizyjnej i Filmowej w Łodzi. Studia na wydziale aktorskim ukończył w Warszawskiej Szkole Teatralnej w 1974 roku.
Debiutował cztery lata wcześniej w telewizyjnym filmie Draka Janusza Kubika. Po studiach w latach 1974-1975 występował w Teatrze Narodowym. Przez następnych 16 lat należał do zespołu warszawskiego Teatru Powszechnego. Od 1991 jest aktorem warszawskiego Teatru Studio.
Przełomowym momentem w jego karierze była świetna rola w filmie Filipa Bajona „Aria dla atlety” (1979). Majchrzak zagrał Władka Góralewicza, zapaśnika występującego w cyrkach na początku XX wieku. Postawny i silny, ogolony "na zero" dał popis wyrazistego, charakterystycznego aktorstwa. Krytycy porównywali go do Marlona Brando. Majchrzak połączył w postaci Góralewicza prymitywną siłę z wrażliwością. Od tego czasu role mocnych mężczyzn skrywających w sobie bezbronność i lęk stały się jego znakiem firmowym. W nich najlepiej objawiała się skala talentu i umiejętności aktora.
Majchrzak zagrał w przeszło 30 filmach. W wielu z nich stworzył wybitne role. W „Konopielce” Witolda Leszczyńskiego (1981) wg prozy Edwarda Redlińskiego wcielił się w Kaziuka Bartosiewicza. Stworzył tragiczno-komediowy portret chłopa rozdartego między tradycją a fascynacją współczesnym światem. W „Yesterday” w reżyserii Radosława Piwowarskiego (1984) zagrał psychopatycznego nauczyciela - Biegacza. W tej postaci dał świetne studium ludzkiego obłędu. W 1985 raz jeszcze zagrał u Leszczyńskiego, tym razem drugoplanową rolę w „Siekierezadzie” wg Edwarda Stachury. W latach 90. najciekawsze role tworzył w filmach Jana Jakuba Kolskiego - jako ksiądz Andrzej w „Cudownym miejscu” (1994) i Józef Andryszek w „Historii kina w Popielawach” (1998). Ci wszyscy filmowi bohaterowie Majchrzaka pochodzili ze świata prowincji. Demoniczną współczesną postać z miejskiej dżungli zagrał natomiast u Natalii Korynckiej-Gruz w „Amoku” (1998), gdzie wcielił się w Rekina, bezwzględnego typa z warszawskiej giełdy.
W 2000 Majchrzak wystąpił w „Quo vadis” wg Henryka Sienkiewicza w reżyserii Jerzego Kawalerowicza (2000). W 2003 r. otrzymał na festiwalu filmowym w Gdyni nagrodę w kategorii najlepsza pierwszoplanowa rola męska za Fryderyka z Gombrowiczowskiej „Pornografii” reżyserowanej przez Kolskiego. Była to jedna z najbardziej złożonych i wymagających ról w dorobku aktora.
A