Wernisaż wystawy plakatu w Galerii Zum

Plakat jako dzieło sztuki zaistniał w Polsce już w 1899 roku . Stanisław Wyspiański zaprojektował „Wnętrze” informujące o przedstawieniu sztuki M. Maeterlincka i towarzyszącym mu odczycie Stanisława Przybyszewskiego. Był najpierw medium ulicznym , czułym na zmiany społeczne i polityczne; bywało że schodził do podziemia. Rozwijał się również artystycznie, szczególnie wskutek rozwoju technik drukarskich i dzięki powstawaniu na uczelniach artystycznych i politechnikach wydziałów grafiki użytkowej. W latach sześćdziesiątych XX w rozwinęła się za sprawą absolwentów tych wydziałów tzw. polska szkoła plakatu –artyści tej grupy tacy jak Eryk Lipiński, Henryk Tomaszewski, Waldemar Swierzy czy Franciszek Starowiejski zdobyli międzynarodowy rozgłos. Zajmowali się oni wykonywaniem plakatów o tematyce kulturalnej (film, przedstawienia teatralne, wystawy, przedstawienia cyrkowe).
       Dzisiaj w kwestii plakatu narosło wiele wątpliwości i rozczarowań. To, co widzimy na ulicach – cała reklama wizualna przedstawia poziom „katastrofalny”, plakat natomiast jako dzieło sztuki zszedł do galerii. Trudno powiedzieć czy upatrywać w tym upadku czy nobilitacji plakatu. Przygotowując wystawę w mojej galerii chciałam pokazać, że plakat to też sztuka; nie gorsza od innych, za to bardziej dostępna.
       Prace pochodzą z lat 1974-2014, nie tworzą reprezentacji, nie są przekrojem . Są małym wycinkiem, wybranym subiektywnie z tysięcy innych , a jedynym kryterium wyboru były walory artystyczne i dostępność.