2007-03-10
09:51
09:51
Trwa plebiscyt na Najpopularniejszego Aktora Teatru Dramatycznego. Przez 20 kolejnych dni będziemy prezentować sylwetki artystów - w porządku alfabetycznym. Dziś Lesław Ostaszkiewicz. Ten, kto otrzyma najwięcej Państwa głosów, otrzyma też statuetkę Aleksandra. Sondaż publikujemy w naszych działach: „Aktualności” i „Kultura”. Zanim oddasz głos, zobacz sylwetki wszystkich aktorów .
Lesław Ostaszkiewicz w latach 1982-1986 pracował jako adept w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie. W roku 1986 uzyskał dyplom aktora dramatu, zdając egzamin eksternistyczny. Pracował w Teatrze im. Stefana Jaracza w Olsztynie a od 1990 r. w Teatrze Dramatycznym w Elblągu.
Ważniejsze role zagrane w Elblągu:
Stach - „Krakowiacy i górale” Wojciecha Bogusławskiego, reż. Ewa Kołogórska
Recital pt. „Ludzie uwierzcie mi” Jacquesa Brela, reż. Józef Jasielski
Hrabia - „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, reż. Józef Jasielski
Przyjaciel z dzieciństwa - „Kartoteka” Tadeusza Różewicza, reż. Jan Różewicz
Kuba - „Opera za trzy grosze” Bertolta Brechta, reż. Józef Jasielski
Artur - „Tango” Sławomira Mrożka, reż. Józef Jasielski
Don - „Motyle są wolne” Leonard Gershe, reż. Stanisław Nosowicz
Solange - „Pokojówki” Jeana Geneta, reż. Józef Jasielski
Tartuffe - „Świętoszek” Moliera, reż. Józef Jasielski
Walpurg - „Wariat i zakonnica” Stanisława Ignacego Witkiewicza, reż. Krzysztof Rościszewski
Książę Filip - „Iwona księżniczka Burgunda” Witolda Gombrowicza, reż. Józef Jasielski
Montano - „Otello” Williama Szekspira, reż. Józef Jasielski
Merkury / Sozja - „Amfitrion” Moliera, reż. Bartosz Zaczykiewicz
Rotmistrz - „Damy i Huzary” Aleksandra Fredry, reż. Antoni Baniukiewicz
Ciumkała - „Trans-Atlantyk” Witolda Gombrowicza, reż. Wiesław Górski
John Smith - „Mayday” Raya Cooneya, reż. Stefan Szaciłowski
Pisarz Schizokrates - „Bóg” Woody Allena, reż. Zbigniew Wilkoński
Kowboj - „Przygody Tomka Sawyera” Marka Twaina, reż. Jan Szurmiej
Sganarel - „Don Juan” Moliera, reż. Andrzej Hrydzewicz
Mitt Manville - „Się kochamy” Murraya Schizgalla, reż. Robert Walkowski
Richard Willey - „Okno na parlament” Raya Cooneya, reż. Stefan Szaciłowski
Radost - „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry, reż. Henryk Rozen
Ben - „Tajemniczy ogród” Frances Hodgson Burnett, reż. Cezary Domagała
Stomil - „Tango” Sławomira Mrożka, reż. Waldemar Wolański
Spój / Lew - „Sen nocy letniej” Williama Szekspira, reż. Mirosław Siedler
Iwan Wasiliewicz Łomow („Oświadczyny”) / Łuka („Niedźwiedź”) – „Niedźwiedź i Oświadczyny” Antoniego Czechowa, reż. Wiaczesław Żyła
Zagubiony Amant - „Pod niebem Paryża w Cafe Sax”, reż. Dorota Furman
Papkin - „Zemsta” Aleksander hr. Fredro, reż. Ewa Marcinkówna
Cheswick - „Lot nad kukułczym gniazdem” Kena Keseya, reż. Wiaczesław Żiła.
Nagrody:
Najpopularniejszy Aktor Roku - nagroda przyznana w plebiscycie czytelników „Dziennika Bałtyckiego” - trzykrotnie w latach 1995, 1996, 1997;
Najlepsza Kreacja Roku 2002 przyznana w plebiscycie czytelników „Dziennika Elbląskiego” oraz przez Kapitułę;
Duża Ogródkowa nagroda jury i Duża Ogródkowa Nagroda Publiczności XIV Konkursu Teatrów Ogródkowych w Warszawie - sierpień 2005 za „Cafe Sax”;
za rolę Spoja stolarza / Lwa w „Śnie nocy letniej” - indywidualna nagroda aktorska podczas VI Narodowego Festiwalu „Tarnopolskie Wieczory Teatralne” w Tarnopolu na Ukrainie (wrzesień 2005);
Aleksander 2006 - nagroda przyznana przez Kapitułę za rolę Papkina w „Zemście” Fredry.
Ważniejsze role zagrane w Elblągu:
Stach - „Krakowiacy i górale” Wojciecha Bogusławskiego, reż. Ewa Kołogórska
Recital pt. „Ludzie uwierzcie mi” Jacquesa Brela, reż. Józef Jasielski
Hrabia - „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, reż. Józef Jasielski
Przyjaciel z dzieciństwa - „Kartoteka” Tadeusza Różewicza, reż. Jan Różewicz
Kuba - „Opera za trzy grosze” Bertolta Brechta, reż. Józef Jasielski
Artur - „Tango” Sławomira Mrożka, reż. Józef Jasielski
Don - „Motyle są wolne” Leonard Gershe, reż. Stanisław Nosowicz
Solange - „Pokojówki” Jeana Geneta, reż. Józef Jasielski
Tartuffe - „Świętoszek” Moliera, reż. Józef Jasielski
Walpurg - „Wariat i zakonnica” Stanisława Ignacego Witkiewicza, reż. Krzysztof Rościszewski
Książę Filip - „Iwona księżniczka Burgunda” Witolda Gombrowicza, reż. Józef Jasielski
Montano - „Otello” Williama Szekspira, reż. Józef Jasielski
Merkury / Sozja - „Amfitrion” Moliera, reż. Bartosz Zaczykiewicz
Rotmistrz - „Damy i Huzary” Aleksandra Fredry, reż. Antoni Baniukiewicz
Ciumkała - „Trans-Atlantyk” Witolda Gombrowicza, reż. Wiesław Górski
John Smith - „Mayday” Raya Cooneya, reż. Stefan Szaciłowski
Pisarz Schizokrates - „Bóg” Woody Allena, reż. Zbigniew Wilkoński
Kowboj - „Przygody Tomka Sawyera” Marka Twaina, reż. Jan Szurmiej
Sganarel - „Don Juan” Moliera, reż. Andrzej Hrydzewicz
Mitt Manville - „Się kochamy” Murraya Schizgalla, reż. Robert Walkowski
Richard Willey - „Okno na parlament” Raya Cooneya, reż. Stefan Szaciłowski
Radost - „Śluby panieńskie” Aleksandra Fredry, reż. Henryk Rozen
Ben - „Tajemniczy ogród” Frances Hodgson Burnett, reż. Cezary Domagała
Stomil - „Tango” Sławomira Mrożka, reż. Waldemar Wolański
Spój / Lew - „Sen nocy letniej” Williama Szekspira, reż. Mirosław Siedler
Iwan Wasiliewicz Łomow („Oświadczyny”) / Łuka („Niedźwiedź”) – „Niedźwiedź i Oświadczyny” Antoniego Czechowa, reż. Wiaczesław Żyła
Zagubiony Amant - „Pod niebem Paryża w Cafe Sax”, reż. Dorota Furman
Papkin - „Zemsta” Aleksander hr. Fredro, reż. Ewa Marcinkówna
Cheswick - „Lot nad kukułczym gniazdem” Kena Keseya, reż. Wiaczesław Żiła.
Nagrody:
Najpopularniejszy Aktor Roku - nagroda przyznana w plebiscycie czytelników „Dziennika Bałtyckiego” - trzykrotnie w latach 1995, 1996, 1997;
Najlepsza Kreacja Roku 2002 przyznana w plebiscycie czytelników „Dziennika Elbląskiego” oraz przez Kapitułę;
Duża Ogródkowa nagroda jury i Duża Ogródkowa Nagroda Publiczności XIV Konkursu Teatrów Ogródkowych w Warszawie - sierpień 2005 za „Cafe Sax”;
za rolę Spoja stolarza / Lwa w „Śnie nocy letniej” - indywidualna nagroda aktorska podczas VI Narodowego Festiwalu „Tarnopolskie Wieczory Teatralne” w Tarnopolu na Ukrainie (wrzesień 2005);
Aleksander 2006 - nagroda przyznana przez Kapitułę za rolę Papkina w „Zemście” Fredry.
A
