Służy ono do obrony, pomaga w walce o samice w okresie godowym. Czasami określane jest mianem łopat, innym razem są to badyle czy parostki, wszystko zależy od gatunku. Zrzucane co roku poroże to znak rozpoznawczy jeleniowatych.
W Polsce występuje kilka gatunków jeleniowatych: łoś, jeleń szlachetny, daniel, sarna.
- Ich rozpoznawanie nie powinno być trudne, szczególnie gdy mamy do czynienia z samcami – mówi Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Większość z nas nie ma problemu z identyfikacją samca łosia. Może to być jednak kłopotliwe w przypadku, gdybyśmy chcieli odróżnić byka jelenia szlachetnego od kozła sarny czy byka daniela.
Jak wyjaśnia leśnik wszystkie te gatunki różnią się właśnie porożem.
- Łoś wykształca zazwyczaj charakterystycznie spłaszczone poroże, nazywane łopatami. Jeśli nie uda mu się ich uformować, co jest dość częste, to wtedy na głowie tego ssaka kopytnego wyrastają badyle – opowiada Jan Piotrowski.
Nieco podobnie jest w przypadku poroża danieli.
- One również wykształcają łopaty, których, przy odrobinie wprawy, nie da się z niczym pomylić – tłumaczy leśnik. – Poroże jelenia jest duże i ma wiele odnóg, razem tworzą wieniec. Z kolei sarna wytwarza parostki, które są znacznie mniejsze i mają dwie odnogi [można to dokładniej zobaczyć na zamieszczonej infografice – red.].
Jak wyjaśnia Jan Piotrowski zdarza się, że niektórzy mylą poroża z rogami. A różnica jest znaczna.
- Rogi posiadają na przykład krowy albo żubry. Charakteryzują się tym, że są puste w środku i przyrastają tylko u nasady, a także tym, że rosną przez całe życie zwierzęcia – objaśnia leśnik. - Natomiast poroże powstaje dzięki specjalnej tkance. Scypuł, bo tak brzmi jej nazwa, transportuje w miejsce budowy poroża odpowiednie związki. Zwierzę ściera ją w trakcie powstawania poroża.
Istnieje jeszcze jedna cecha, która odróżnia te dwa zwierzęce wytwory.
- Poroża od rogów różnią się też i tym, że te pierwsze zrzucane są przez swoich posiadaczy co roku i co roku są nakładane – dodaje Jan Piotrowski.
- Ich rozpoznawanie nie powinno być trudne, szczególnie gdy mamy do czynienia z samcami – mówi Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Większość z nas nie ma problemu z identyfikacją samca łosia. Może to być jednak kłopotliwe w przypadku, gdybyśmy chcieli odróżnić byka jelenia szlachetnego od kozła sarny czy byka daniela.
Jak wyjaśnia leśnik wszystkie te gatunki różnią się właśnie porożem.
- Łoś wykształca zazwyczaj charakterystycznie spłaszczone poroże, nazywane łopatami. Jeśli nie uda mu się ich uformować, co jest dość częste, to wtedy na głowie tego ssaka kopytnego wyrastają badyle – opowiada Jan Piotrowski.
Nieco podobnie jest w przypadku poroża danieli.
- One również wykształcają łopaty, których, przy odrobinie wprawy, nie da się z niczym pomylić – tłumaczy leśnik. – Poroże jelenia jest duże i ma wiele odnóg, razem tworzą wieniec. Z kolei sarna wytwarza parostki, które są znacznie mniejsze i mają dwie odnogi [można to dokładniej zobaczyć na zamieszczonej infografice – red.].
Jak wyjaśnia Jan Piotrowski zdarza się, że niektórzy mylą poroża z rogami. A różnica jest znaczna.
- Rogi posiadają na przykład krowy albo żubry. Charakteryzują się tym, że są puste w środku i przyrastają tylko u nasady, a także tym, że rosną przez całe życie zwierzęcia – objaśnia leśnik. - Natomiast poroże powstaje dzięki specjalnej tkance. Scypuł, bo tak brzmi jej nazwa, transportuje w miejsce budowy poroża odpowiednie związki. Zwierzę ściera ją w trakcie powstawania poroża.
Istnieje jeszcze jedna cecha, która odróżnia te dwa zwierzęce wytwory.
- Poroża od rogów różnią się też i tym, że te pierwsze zrzucane są przez swoich posiadaczy co roku i co roku są nakładane – dodaje Jan Piotrowski.
mw