Powszechnie uważany jest za orła, ale w rzeczywistości bliżej mu do myszołowa. Tak czy inaczej nie odbiera mu to tytułu największego ptaka szponiastego północnej Europy. Rozpiętość skrzydeł bielika zwyczajnego wynosi ponad dwa metry!
Lubi, gdy teren jest różnorodny, najlepiej z akwenem w pobliżu. Bielik zwyczajny nie zalęgnie się więc tam, gdzie są na przykład tylko łąki, ani tam, gdzie występuje bardzo zwarty kompleks leśny. Ptak ten ma ogromne wymagania co do wielkości areału, na którym będzie przebywał. Pary lęgowe mogą zająć powierzchnię nawet 100 km kw., a przywiązanie do swojego rewiru jest tak duże, że bieliki przepędzą z niego nawet swoje dorosłe dzieci.
Są ptakami monogamicznymi, które bardzo często łączą się w pary na całe życie.
"Swój pierwszy lęg zakładają kiedy osiągną wiek pięciu lat" - czytamy na stronie drapiezniki.pl - "Ponad swoim terytorium ptaki wykonują, zimą lub wczesną wiosną, na dużej wysokości lot godowy, w którego trakcie samiec tak napiera na samicę, by ta przekręciła się na grzbiet i mogła połączyć się szponami z partnerem. Następnie oboje składają skrzydła, koziołkują powoli spadając, aż nisko nad ziemią rozlatują się w różne strony, po czym przystępują do ponownego połączenia w powietrzu".
Najliczniej bielik zwyczajny występuje w rejonie Zalewu Szczecińskiego, na Wyspie Wolin. Nie brakuje go również na terenach północno- wschodnich. W lasach, którymi zarządza Nadleśnictwo Elbląg, jest ok. 20 par tych ptaków.
Bielik zwyczajny nie jest licznym ptakiem lęgowym. Jednakże dzięki temu, że jest objęty ścisłą ochroną gatunkową, a jego lokalizacja to tajemnica prawna, populacja zwiększa się.
Są ptakami monogamicznymi, które bardzo często łączą się w pary na całe życie.
"Swój pierwszy lęg zakładają kiedy osiągną wiek pięciu lat" - czytamy na stronie drapiezniki.pl - "Ponad swoim terytorium ptaki wykonują, zimą lub wczesną wiosną, na dużej wysokości lot godowy, w którego trakcie samiec tak napiera na samicę, by ta przekręciła się na grzbiet i mogła połączyć się szponami z partnerem. Następnie oboje składają skrzydła, koziołkują powoli spadając, aż nisko nad ziemią rozlatują się w różne strony, po czym przystępują do ponownego połączenia w powietrzu".
Najliczniej bielik zwyczajny występuje w rejonie Zalewu Szczecińskiego, na Wyspie Wolin. Nie brakuje go również na terenach północno- wschodnich. W lasach, którymi zarządza Nadleśnictwo Elbląg, jest ok. 20 par tych ptaków.
Bielik zwyczajny nie jest licznym ptakiem lęgowym. Jednakże dzięki temu, że jest objęty ścisłą ochroną gatunkową, a jego lokalizacja to tajemnica prawna, populacja zwiększa się.
oprac. mw