Na zewnątrz zrobiło się naprawdę gorąco i w powietrzu czuć już lato, więc w dzisiejszym odcinku Opowieści z lasu schodzimy pod wodę. Powiemy kilka słów o występującym m. in. w Zalewie Wiślanym jazgarzu.
Jak podaje ekologia.pl, jazgarz występuje w całej Eurazji.
„Oczy duże. Otwór gębowy półdolny. Pysk mały i krótki. Zęby szczecinkowate. Ciało umiarkowanie spłaszczone. Ubarwienie ciała szarozielone. Grzbiet oraz boki ciała ciemne, gęsto, ciemno plamkowane. Brzuch białawy” - opisuje jazgarza portal. Ryba ma drobne łuski, przednia część jej płetwy grzbietowej jest ciernista, a twardy promień na płetwach brzusznych tworzy kolec.
- Dorasta do 15 cm długości ciała i 50 g masy ciała. Osobniki żyjące w wodach słodkich są nieco mniejsze. Wyjątkowo dorasta do 30-50 cm – podaje portal medianauka.pl.
Jazgarz lubi wody stojące, rzadziej spotkamy go w rzekach, o czym czytamy na ekologia.pl. Raczej nie odwiedza głębokich wód, pozostaje w strefach litoralu (przybrzeżnej) i sublitoralu. To ryba aktywna w ciągu dnia. W swoim menu ma bezkręgowce, owady i ich larwy, a także ikrę i narybek.
Jazgarz jest towarzyski, bo tworzy niewielkie ławice. Jego okres rozrodczy przypada od marca do maja.
- Samica składa od 29 tys. do ponad 200 tys. ziaren ikry – podaje ekologia.pl. Ryba dojrzałość płciową osiąga w drugim roku życia. Jazgarz dożywa 7-10 lat.
- W naszym kraju uważany przez część wędkarzy za szkodnika, w związku z czym jest intensywnie odławiany – podaje portal.
„Najczęściej nielubianą rybą przez wędkarzy, traktowany jest często jako szkodnik w racjonalnie prowadzonej gospodarce rybackiej i uważany za chwast rybny” - tak o jazgarzu napisał na stronach PZW niejaki Krzychu, nazywając go jednocześnie „rybą przeklętą”. Dobrze, że jazgarz o tym nie słyszy, bo nam wydaje się rybką całkiem sympatyczną.