Nieistniejący już dzisiaj budynek szpitala, który mieścił się przy ul. Pestalozziego
Co w Elblągu i okolicy na przestrzeni wieków wydarzyło się pomiędzy 6 a 12 sierpnia? O co spierali się kramarze z kowalami, czym była Operacja 1001 Frombork i kiedy wprowadzono mały ruch graniczny z Rosją? Tego i innych ciekawostek możecie dowiedzieć się z kolejnego odcinka elbląskiego kalendarium.
6 sierpnia 2012 r. Granicę polsko-rosyjską w Grzechotkach przekroczył pierwszy podróżny, korzystający z udogodnień małego ruchu granicznego. W 2011r. Rząd Polski wystąpił do Komisji Europejskiej z wnioskiem o uruchomienie małego ruchu granicznego z obwodem kaliningradzkim dla mieszkańców przygranicznych powiatów województw pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. Umowa zaczęła obowiązywać 27 lipca, a 6 sierpnia granicę przekroczyli pierwsi podróżni. Po czterech latach mały ruch graniczny zawieszono, motywując to względami bezpieczeństwa Polski. W Warszawie odbywał się szczyt NATO, a w Krakowie Światowe Dni Młodzieży. Szczyt minął, papież odleciał, a udogodnień już nie przywrócono.
7 sierpnia 1756 r. Rada Miasta wszczęła śledztwo w sprawie rozruchów miejskich, zwanych powstaniem. Powstanie wywołane zostało przez kramarzy i kowali. Kowale wykupywali w kramach łańcuchy i sprzedawali je jako swoje wyroby, łamiąc tym feudalną zasadę rozdziału handlu i rzemiosła. W odpowiedzi na te praktyki kramarze odmówili sprzedaży łopat i innych wyrobów elbląskich kowali. W proteście na jakiś czas kowale, a za nimi tkacze zamknęli wszystkie kramy. Na niewiele to się zdało, bo pod bramy miasta ściągnęła konkurencja, a przy Grobli św. Jerzego zaczęły powstawać nowe kuźnie. Przestraszeni tym kupcy i rzemieślnicy zakończyli strajk.
8 sierpnia 1819 r. Uroczyście poświęcono budynek nowego szpitala miejskiego przy ul. Loży (dziś Pestalozziego). Szpital wybudowano z datków 138 elblążan różnych stanów. Darczyńcy przekazali obiekt miastu. Szpital służył elblążanom blisko 90 lat do czasu wybudowania w 1904 r. nowego, większego (przy dzisiejszej ul. Żeromskiego). W budynku starego szpitala uruchomiono szkołę dla dzieci opóźnionych w rozwoju oraz schronisko młodzieżowe. Pod koniec wojny urządzono ponownie lazaret, który spłonął podczas oblężenia miasta. Dziś teren ten zajmuje „miasteczko handlowe przy czołgu”.
9 sierpnia 1949 r. Do Elbląga przybył drugi, liczący 41 osób, transport z polskimi reemigrantami z Mandżurii. Pierwsza grupa Polaków z Mandżurii przyjechała do Elbląga kilka dni wcześniej. Do Chin ich rodziny trafiły pod koniec XIX wieku, gdy budowano tam kolej. W miejscowości Harbin w Mandżurii utworzyła się kilkutysięczna polska społeczność z własną szkołą i gazetą. Po wojnie zostali zwabieni do kraju obietnicą pracy, mieszkania i dostatku. Wszyscy trafili na ziemie odzyskane. W Elblągu niestety czekało na nich spore rozczarowanie - pracy i dostatku nie było, a z mieszkaniami też było nie najlepiej, w tym czasie wolne były już tylko te mocno zniszczone.
10 sierpnia 1410 r. Pod obleganym przez wojska Jagiełły Malborkiem spotkali się przedstawicieli wielkich miast pruskich. Miasta przekazały królowi swoje poparcie, w zamian za co oczekiwały potwierdzenia dotychczasowych przywilejów. Monarcha wyraził zgodę na dalsze bicie monet, zalecił kontrolę wywozu zboża z kraju, zaś Elbląg i Gdańsk upoważnił do czuwania nad bezpieczeństwem żeglugi u ujścia Wisły i na Zalewie Wiślanym. Wyjątkiem był sprzeciw króla wobec prośby przekazania Elblągowi i Gdańskowi krzyżackich spichrzów. Elbląg na spotkaniu z królem reprezentowany był przez burmistrza Jana z Torunia oraz rajcę Jana Rode.
11 sierpnia 2015 r. W Hünfeld w Niemczech zmarł Gerard Jürgen Blum-Kwiatkowski, wybitny artysta, współtwórca elbląskiej Galerii-El.
Gerard Kwiatkowski oprowadza po Galerii El oficjeli, wśród których byli m.in.:Tadeusz Fiszbach i Edward Ochab
Gerard Jürgen Blum urodził się w 1930 r. w Faulen (Ulnowo k. Susza). W czasie wojny mieszkał z rodziną w Elblągu, gdzie po wojnie został. Zajął się plastyką, ale dał się poznać jako sprawny organizator i lider miejscowych środowisk artystycznych. Był współzałożycielem i kierownikiem Klubu Młodej Inteligencji „Czerwona Oberża” (1956-1961) oraz Laboratorium Sztuki Galeria EL (1961-74), a także inicjatorem i kuratorem pięciu kolejnych edycji Biennale Form Przestrzennych (1965-1973). W 1974 roku wyjechał na stałe do Niemiec, gdzie rozwijał swoje doświadczenia z Elbląga. W wielu miejscach założył tzw. stacje sztuki, w Hünfeld - Wolną Akademię Sztuki oraz Museum of Modern Art, prezentujące prace twórców - konstruktywistów. W roku 2011 część zbiorów podarował Galerii EL. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień.
12 sierpnia 1973 r. Zakończyła się Operacja 1001 Frombork. To była największa operacja gospodarcza w historii ZHP. Prowadzona była w latach 1966–73 i uczestniczyło w niej ok. 40 tys. harcerzy, głównie uczniów szkół zawodowych i przyzakładowych. Celem akcji było przywrócenie Fromborkowi blasku na przypadającą w 1973 roku 500. rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika. Miasto bowiem w 1945 roku zostało zniszczone w 80 procentach. Za trzykrotny udział w operacji jej uczestnicy otrzymywali tytuł Honorowego Obywatela Fromborka (tytuł otrzymało 2391 osób). Po zakończeniu operacji fromborskiej zainicjowano kolejną – Bieszczady 40.
