W Bydgoszczy – już po raz piąty – samorządowcy i naukowcy dyskutowali o turystyce opartej o drogi wodne. Merytoryczną część konferencji otwierał Jerzy Wcisła, przedstawiając dokonania w strefie Zalewu Wiślanego i Międzynarodowej Drogi Wodnej E 70.
– My często nie dostrzegamy dokonań naszych środowisk, ale w skali kraju jesteśmy odbierani jako najprężniejsze środowisko działające na rzecz rewitalizacji dróg wodnych w Polsce – mówi Jerzy Wcisła.
Bydgoszcz za to urosła w ciągu ostatnich lat do rangi najważniejszego środowiska akademickiego zajmującego się drogami wodnymi. Wielka w tym zasługa prof. Zygmunta Babińskiego, któremu tegoroczna konferencja została dedykowana. Powody były co najmniej dwa: jubileusz 40-lecia pracy naukowej profesora oraz przyznanie Uniwersytetowi im. Kazimierz Wielkiego prawa do uruchomienie pierwszego w Polsce kierunku nauczania „rewitalizacja dróg wodnych”.
W V Międzynarodowej Konferencji nt. Rewitalizacji Dróg Wodnych zatytułowanej „Rewitalizacja dróg wodnych szansą rozwoju turystyki rekreacji” uczestniczyli referenci m.in. z Bydgoszczy, Gdańska, Katowic, Krakowa, Lublina, Łodzi, Wrocławia, Moskwy, a także przedstawiciel Ministerstwa Infrastruktury.
Turystyka na MDW E 70
Jerzy Wcisła w swym referacie wstępnym zaprezentował tezę, że turystyka może stać się katalizatorem rewitalizacji, a nie jej efektem. – Rewitalizacja dróg wodnych, szczególnie tych o docelowym standardzie międzynarodowym, może zostać przyspieszona, jeśli na szczeblu regionalnym i lokalnym pojawią się projekty turystyczne. Turystyka wymaga mniejszych nakładów, ale umożliwia już wypełnianie zadań transportowych na drogach wodnych. MDW E 70 jest tego najlepszym przykładem. W trakcie prac koncepcyjnych nad rewitalizacją dla potrzeb transportu, zrealizowano tu wiele przedsięwzięć z zakresu turystyki wodnej, to m.in. przystanie w Drawsku, Czarnkowie, Nakle, Bydgoszczy, Tczewie, obszarze Pętli Żuław – mówił Jerzy Wcisła. Zasadność tej tezy potwierdzali w zasadzie wszyscy referenci, co najwyżej zastanawiając się nad potencjalnym konfliktem interesu między potrzebami transportowców i zwolenników turystyki.
Podczas konferencji zaprezentowano dokonania w sferze ożywiania turystyki wodnej. Na tym tle dokonania z naszego regionu są wzorcowe. Pętla Żuławska wprowadza na polskich rzekach obszar o standardzie europejskim XXI wieku. Koncepcja rewitalizacji MDW E 70 stała się źródłem dla dużej części „Programu rozwoju infrastruktury transportu śródlądowego w Polsce” – co potwierdził Przemysław Daca z Ministerstwa Infrastruktury. Znaczącą wartość mają nasze wspólne działania z partnerami z Obwodu Kaliningradzkiego.
Inni też
Z innych obszarów aktywności turystycznej, w Bydgoszczy zaprezentowali się przedstawiciele Związku Miast i Gmin Nadnoteckich, Szlaku Ikon Doliny Sanu, Lublina, Łodzi i Wrocławia oraz – na zasadzie telekonferencji – organizatorzy spływów po Dunajcu i twórcy systemu tramwajów wodnych w Krakowie. Uczestnicy konferencji zwrócili uwagę, że często rzeka bywa tylko pretekstem do zaproszenie turystów do zamków (jak na szlaku Doliny Loary).
Polem do dyskusji była też kwestia wprowadzania turystyki w obszar sieci Natura 2000. Mirosław Czerny (Centrum Turystyki Wodnej PTTK) uświadamiał, że turystyki nie należy się bać, lecz trzeba ją cywilizować, tworząc w obszarach chronionych miejsca dla wodniaków i informować o zasadach, które należy stosować, by nie powodować konfliktu turysty z naturą.
Zasadniczo turystyka wodna winna wiązać się z walorami otaczającego rzekę świata. Mogą to być walory przyrodnicze i środowiskowe (np. Natura 2000), jak i walory kulturowe (np. miasta, zamki, dolina Loary, Szlak Ikon, Moskiewski Szlak „Dookoła Świata”).
Efektem konferencji będzie publikacja, której można się spodziewać – niestety – dopiero w roku 2012.
Bydgoszcz za to urosła w ciągu ostatnich lat do rangi najważniejszego środowiska akademickiego zajmującego się drogami wodnymi. Wielka w tym zasługa prof. Zygmunta Babińskiego, któremu tegoroczna konferencja została dedykowana. Powody były co najmniej dwa: jubileusz 40-lecia pracy naukowej profesora oraz przyznanie Uniwersytetowi im. Kazimierz Wielkiego prawa do uruchomienie pierwszego w Polsce kierunku nauczania „rewitalizacja dróg wodnych”.
W V Międzynarodowej Konferencji nt. Rewitalizacji Dróg Wodnych zatytułowanej „Rewitalizacja dróg wodnych szansą rozwoju turystyki rekreacji” uczestniczyli referenci m.in. z Bydgoszczy, Gdańska, Katowic, Krakowa, Lublina, Łodzi, Wrocławia, Moskwy, a także przedstawiciel Ministerstwa Infrastruktury.
Turystyka na MDW E 70
Jerzy Wcisła w swym referacie wstępnym zaprezentował tezę, że turystyka może stać się katalizatorem rewitalizacji, a nie jej efektem. – Rewitalizacja dróg wodnych, szczególnie tych o docelowym standardzie międzynarodowym, może zostać przyspieszona, jeśli na szczeblu regionalnym i lokalnym pojawią się projekty turystyczne. Turystyka wymaga mniejszych nakładów, ale umożliwia już wypełnianie zadań transportowych na drogach wodnych. MDW E 70 jest tego najlepszym przykładem. W trakcie prac koncepcyjnych nad rewitalizacją dla potrzeb transportu, zrealizowano tu wiele przedsięwzięć z zakresu turystyki wodnej, to m.in. przystanie w Drawsku, Czarnkowie, Nakle, Bydgoszczy, Tczewie, obszarze Pętli Żuław – mówił Jerzy Wcisła. Zasadność tej tezy potwierdzali w zasadzie wszyscy referenci, co najwyżej zastanawiając się nad potencjalnym konfliktem interesu między potrzebami transportowców i zwolenników turystyki.
Podczas konferencji zaprezentowano dokonania w sferze ożywiania turystyki wodnej. Na tym tle dokonania z naszego regionu są wzorcowe. Pętla Żuławska wprowadza na polskich rzekach obszar o standardzie europejskim XXI wieku. Koncepcja rewitalizacji MDW E 70 stała się źródłem dla dużej części „Programu rozwoju infrastruktury transportu śródlądowego w Polsce” – co potwierdził Przemysław Daca z Ministerstwa Infrastruktury. Znaczącą wartość mają nasze wspólne działania z partnerami z Obwodu Kaliningradzkiego.
Inni też
Z innych obszarów aktywności turystycznej, w Bydgoszczy zaprezentowali się przedstawiciele Związku Miast i Gmin Nadnoteckich, Szlaku Ikon Doliny Sanu, Lublina, Łodzi i Wrocławia oraz – na zasadzie telekonferencji – organizatorzy spływów po Dunajcu i twórcy systemu tramwajów wodnych w Krakowie. Uczestnicy konferencji zwrócili uwagę, że często rzeka bywa tylko pretekstem do zaproszenie turystów do zamków (jak na szlaku Doliny Loary).
Polem do dyskusji była też kwestia wprowadzania turystyki w obszar sieci Natura 2000. Mirosław Czerny (Centrum Turystyki Wodnej PTTK) uświadamiał, że turystyki nie należy się bać, lecz trzeba ją cywilizować, tworząc w obszarach chronionych miejsca dla wodniaków i informować o zasadach, które należy stosować, by nie powodować konfliktu turysty z naturą.
Zasadniczo turystyka wodna winna wiązać się z walorami otaczającego rzekę świata. Mogą to być walory przyrodnicze i środowiskowe (np. Natura 2000), jak i walory kulturowe (np. miasta, zamki, dolina Loary, Szlak Ikon, Moskiewski Szlak „Dookoła Świata”).
Efektem konferencji będzie publikacja, której można się spodziewać – niestety – dopiero w roku 2012.
Jerzy Wcisła, Urząd Marszałkowski Biuro Regionalne w Elblągu
