- Zastanawiamy się, co jest ważniejsze: potrzeby wskazane np. przez Sanepid i Straży Pożarnej. Czy mamy zamknąć szkołę, bo coś się zacznie walić, czy też budujemy boisko? - mówiła radna Monika Dwojakowska na czwartkowym posiedzeniu Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Turystyki. Radni dyskutowali nad listą potrzeb inwestycyjnych w elbląskiej oświacie.
Prezydent przedstawił listę placówek oświatowych z największymi potrzebami inwestycyjnymi. Na szczycie listy jest remont Zespołu Szkół Mechanicznych, na liście znajduje się 20 placówek edukacyjnych. Koszt najpilniejszych remontów został oszacowany na 13,2 mln zł. Wczoraj (28 października) nad listą debatowali radni na posiedzeniu Komisji Oświaty, Kultury, Sportu i Turystyki.
- Nie mówimy tu o remontach bieżących, tylko o gruntownych. W tym roku na remonty zostało przeznaczone 2 mln zł, po raz pierwszy chyba taka duża kwota. Na koniec roku została nam kwota ok. 150 tys. zł. Nie wiedzieliśmy jak je rozdzielić, żeby zabezpieczyć najbardziej pilne potrzeby w zakresie remontów bieżących. Nie wiem, jak rada przyjmie budżet na rok 2022, jakie to będą pieniądze. Życzyłbym sobie, żeby to były, tak jak w tym roku 2 mln, ale wiem, że będzie to bardzo trudne. A jeżeli nie będzie to 2 mln zł, to sami możecie sobie państwo odpowiedzieć, ile będziemy mogli zrobić, jak trudne będzie wybranie priorytetów - mówił Janusz Nowak, wiceprezydent Elbląga.
- Temat jest dla nas jako Komisji Oświaty, ale również w większości nauczycieli. Jak już wcześniej wspominaliśmy włącznie z prezydentami, oczekujemy i chcielibyśmy, żeby przy każdej szkole podstawowej i ponadpodstawowej były takie obiekty sportowe. Widzimy przeogromne liczby. Zdajemy sobie sprawę, że społeczność szkolna może nie zdawać sobie sprawy, że w innych placówkach potrzebne są remonty walącego się stropu, wymiana stolarki: rzeczy, które nie zbędne do wykonania. Ciężko zrozumieć tym rodzicom, że czekają dość długo, zgłaszają postulaty, których nie można zrealizować. Potrzeby oświatowe cały czas są bardzo duże. Pamiętajmy, że była reforma i przez kilka lat praktycznie zajmowaliśmy się tylko przegrupowywaniem dzieci z budynku do budynku i dostosowaniem do poziomu edukacyjnego - dodała Irena Sokołowska, przewodnicząca Komisji Oświaty.
Przypomnijmy, że lista jest niejako pokłosiem złożenia przez mieszkańców miasta projektu uchwały dotyczącej budowy boiska sportowego przy Szkole Podstawowej nr 23.
- Boisko przy szkole, jeżeli jest odkryte, będzie wykorzystane w okresie trzech miesięcy. Jesienią i zimą dalej jesteśmy w budynku. Chciałoby się, żeby od razu było to boisko sportowe z zadaszeniem, albo hala sportowa. Wtedy można korzystać przez cały rok - kontynuowała Irena Sokołowska.
- Jako nauczyciel uważam, że przy szkole powinno być boisko, dzieci powinny wychodzić na świeże powietrze. Ale z drugiej strony patrząc na te wszystkie tabelki z potrzebami, zastanawiamy się, co jest ważniejsze: potrzeby wskazane np. przez Sanepid i Straży Pożarnej. Czy mamy zamknąć szkołę, bo coś się zacznie walić, czy też budujemy boisko? - dodała radna Monika Dwojakowska. - To jest trudny orzech do zgryzienia. Tych potrzeb jest naprawdę wiele, myślę że to nie jest ostatni rok, tylko nawet kilkadziesiąt lat, gdzie szkoły się trzymały w jakiś stopniu. Teraz zaczyna się to nam wszystko sypać. Uważam, że zalecenia Sanepidu i Straży Pożarnej są priorytetem.
Na przedstawionym radnym zestawieniu jest 20 placówek, głównie z uwagami: Sanepid, Straż Pożarna, zalecenia techniczne. - Tu jest krzycząca wręcz konkluzja: przy takim budżecie, przez długie lata będziemy tylko ratować te obiekty. Dziś zrobimy stolarkę, uszczelnimy dachy. W następnym roku, w innej szkole będziemy robić podobne rzeczy. Kiedy to powstało? Dlaczego mamy tak słabą bazę? - pytał radny Adam Matwiejczuk. - Przechodząc do Szkoły Podstawowej nr 23: czy nie znajdziemy takiego rozwiązania, które zadowoliłoby szkołę? Czy nie należałoby pomyśleć o mniejszej formie boiska, może nie luksusowej, ale dającej dzieci i młodzieży warunki tzw. „normalności“. Może jest miejsce i na boisko i na parking?
- Mamy trudną sytuację finansową, ale ona taka była i będzie. Co my mamy powiedzieć tym ludziom, którzy czekają chyba najdłużej. Będą musieli znowu poczekać, bo zawsze coś wyskoczy bardziej pilnego. W każdej szkole może się coś za chwilę zawalić. Jak przekazać tym państwu [inicjatorom projektu uchwały ws. boiska przy SP 23 - przyp. SM], że to jest ważne i będzie rozwiązane - dodał radny Bogusław Tołwiński. - Jeżeli urząd ma inny pomysł na ten obiekt, to warto byłoby, żebyśmy się dowiedzieli.
- Co odpowiedzieć mieszkańcom, którzy wystosowali petycję? [ w sprawie boiska przy SP 23 - przyp. SM]. Pokazać te dokumenty, które wam przedstawiliśmy. Kiedyś była metoda wykonywania dokumentacji na każdy wniosek dotyczący potrzeby wykonania jakieś inwestycji. Takich dokumentacji na półkach mamy za kilkadziesiąt milionów złotych. Będą one realizowane, albo nie będą. Większość z nich straciła już ważność. To nie jest sposób, że dziś podejmiemy się wykonania dokumentacji na boisko przy SP 23 i odtrąbimy rozpoczęcie procesu inwestycyjnego. Nie możemy też posiać trawy i posłać dzieci, żeby kopały piłkę. Obiekty, które nie spełniają wymogów Polskich Norm, ale zostały wybudowane przed ich wejściem w życie mogą być eksploatowane, chyba że inspektorzy odpowiednich instytucji wykażą, że nie mogą - wyjaśniał Janusz Nowak. - Natomiast nowe inwestycje muszą być wykonywane zgodnie z Polskimi Normami. Nie można zrobić prowizorki. Nie możemy wydać małych pieniędzy na przystosowanie boiska do użytkowania przez dzieci i młodzież. Skąd wziąć pieniądze? Moim zdaniem, nie znajdziecie pieniędzy nawet na ułamek potrzeb oświaty. Pomijam szkołę nr 23, bo jest przecież wiele innych szkół, które też powinny być wyposażone w hale sportowe lub przynajmniej zadaszone boiska.
Lista potrzeb inwestycyjnych w elbląskiej oświacie jest tutaj.