Już niedługo wystawę „Relacje” sześciu artystek z Wrocławia, będzie można obejrzeć w Galerii Nobilis w Centrum Spotkań Europejskich „Światowid” w Elblągu. Zaprezentowane zostaną prace malarskie różnych osobowości twórczych. Wystawa będzie dostępna dla oglądających od 17 lutego do 22 marca 2018 r.
Katarzyna Banaś studiowała w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Abstrakcyjne malarstwo Kasi Banaś jest inspirowane pejzażem oraz poezją Henrika Nordbrandta i Tomasza Różyckiego.
Małgorzata Jojnowicz ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu, dyplom uzyskała w 2000 r. na kierunku Architektura Wnętrz. Zajmuje się malarstwem oraz projektowaniem wnętrz. Tworzy także ilustracje, fotografie artystyczne, malarstwo ścienne. Prowadzi warsztaty artystyczne m.in. w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.
Martyna Rejczak, absolwentka malarstwa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie uzyskała dyplom w 2016 r. Uczestniczka licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Justyna Sirecka, pochodzi z Wrocławia, gdzie ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych. Jest laureatką konkursów i uczestniczką wystaw i plenerów.
Krystyna Szczepaniak ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, grafiką projektową i warsztatową, ilustracją książkową oraz fotografią.
Martyna Zaradkiewicz studiowała w Instytucie Edukacji Artystycznej przy Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. W 2015 roku założyła Galerię Sztuki TĘTNO we Wrocławiu wraz z Anną Gałuszka i Moniką Muszyńską.
„Moje malarstwo ma dwa źródła inspiracji, pierwszym jest pejzaż, drugim poezja - często oba przenikają się podczas pracy nad różnymi cyklami obrazów. Posługuję się językiem abstrakcji, jednak u podstaw moich prac leży głębokie przeżycie natury. Żywa tkanka pejzażu, nieustannie zmieniające się światło, kolor, przestrzeń są dla mnie zawsze wielkim wyzwaniem. W swojej sztuce wciąż ponawiam próbę stworzenia malarstwa pejzażu posługującego się kodem abstrakcji (kolor, materia, podział, rytm) a jednocześnie pełnego uczuć, intuicyjnego. Wybieram nie tyle dokładną obserwację, ile emocjonalne wchłanianie w siebie świata. Z miejsc, które są dla mnie ważne zawsze najmocniej zapamiętuję światło i kolor. Te wspomnienia są trochę jak slajdy oglądane pod światło w dzieciństwie. Chciałabym, żeby moje obrazy były taką pamiątką chwili, śladem przeżycia”.
Katarzyna Banaś
„W moich obrazach najważniejszy jest kolor, a właściwie energia, którą on ze sobą niesie. Są to kompozycje abstrakcyjne, kompozycje koloru- całkowicie uwolnione od jakichkolwiek skojarzeń z przedmiotem. Pokazuję emocje przetworzone na język abstrakcji, niedopowiedzenia. Emocje przeskalowane na wymiar blejtramu”.
Małgorzata Jojnowicz
„W malarstwie i procesie tworzenia szczególnie interesuje mnie akceptacja emocjonalności, jako czynnika mającego bardzo ważny wpływ na dzieło i która stanowi rdzeń obrazu. Emocjonalność tą rozumiem, jako przyzwolenie na zadzianie się przypadku, wykorzystanie spontaniczności gestu oraz intuicyjność w dobieraniu koloru. Późniejszy etap malowania, etap „samokontroli” jest dopełnieniem poprzednich procesów dziejących się w obrazie, który definiuje obraz ostatecznie”.
Martyna Rejczak
„Od zawsze interesują mnie formy z natury, którą przedstawiam jako fragment, wycinki z pogranicza snu i jawy. Inne miejsca, nierealne przestrzenie są trochę jak ucieczka od tego świata, a jednocześnie przedwczesna tęsknota za nim, lęk przed odejściem”.
Justyna Sirecka
Małgorzata Jojnowicz ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu, dyplom uzyskała w 2000 r. na kierunku Architektura Wnętrz. Zajmuje się malarstwem oraz projektowaniem wnętrz. Tworzy także ilustracje, fotografie artystyczne, malarstwo ścienne. Prowadzi warsztaty artystyczne m.in. w Muzeum Narodowym we Wrocławiu.
Martyna Rejczak, absolwentka malarstwa Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie uzyskała dyplom w 2016 r. Uczestniczka licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych.
Justyna Sirecka, pochodzi z Wrocławia, gdzie ukończyła studia w Akademii Sztuk Pięknych. Jest laureatką konkursów i uczestniczką wystaw i plenerów.
Krystyna Szczepaniak ukończyła studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem sztalugowym, grafiką projektową i warsztatową, ilustracją książkową oraz fotografią.
Martyna Zaradkiewicz studiowała w Instytucie Edukacji Artystycznej przy Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. W 2015 roku założyła Galerię Sztuki TĘTNO we Wrocławiu wraz z Anną Gałuszka i Moniką Muszyńską.
„Moje malarstwo ma dwa źródła inspiracji, pierwszym jest pejzaż, drugim poezja - często oba przenikają się podczas pracy nad różnymi cyklami obrazów. Posługuję się językiem abstrakcji, jednak u podstaw moich prac leży głębokie przeżycie natury. Żywa tkanka pejzażu, nieustannie zmieniające się światło, kolor, przestrzeń są dla mnie zawsze wielkim wyzwaniem. W swojej sztuce wciąż ponawiam próbę stworzenia malarstwa pejzażu posługującego się kodem abstrakcji (kolor, materia, podział, rytm) a jednocześnie pełnego uczuć, intuicyjnego. Wybieram nie tyle dokładną obserwację, ile emocjonalne wchłanianie w siebie świata. Z miejsc, które są dla mnie ważne zawsze najmocniej zapamiętuję światło i kolor. Te wspomnienia są trochę jak slajdy oglądane pod światło w dzieciństwie. Chciałabym, żeby moje obrazy były taką pamiątką chwili, śladem przeżycia”.
Katarzyna Banaś
„W moich obrazach najważniejszy jest kolor, a właściwie energia, którą on ze sobą niesie. Są to kompozycje abstrakcyjne, kompozycje koloru- całkowicie uwolnione od jakichkolwiek skojarzeń z przedmiotem. Pokazuję emocje przetworzone na język abstrakcji, niedopowiedzenia. Emocje przeskalowane na wymiar blejtramu”.
Małgorzata Jojnowicz
„W malarstwie i procesie tworzenia szczególnie interesuje mnie akceptacja emocjonalności, jako czynnika mającego bardzo ważny wpływ na dzieło i która stanowi rdzeń obrazu. Emocjonalność tą rozumiem, jako przyzwolenie na zadzianie się przypadku, wykorzystanie spontaniczności gestu oraz intuicyjność w dobieraniu koloru. Późniejszy etap malowania, etap „samokontroli” jest dopełnieniem poprzednich procesów dziejących się w obrazie, który definiuje obraz ostatecznie”.
Martyna Rejczak
„Od zawsze interesują mnie formy z natury, którą przedstawiam jako fragment, wycinki z pogranicza snu i jawy. Inne miejsca, nierealne przestrzenie są trochę jak ucieczka od tego świata, a jednocześnie przedwczesna tęsknota za nim, lęk przed odejściem”.
Justyna Sirecka
Paula Załuska, CSE Światowid