UWAGA!

----
Zamieszczenie następnej opinii do tego artykułu wymaga zalogowania

W formularzu stwierdzono błędy!

Ok
Dodawanie opinii
Aby zamieścić swoje zdjęcie lub avatar przy opiniach proszę dokonać wpisu do galerii Czytelników.
Dołącz zdjęcie:

Podpis:

Jeśli chcesz mieć unikalny i zastrzeżony podpis
zarejestruj się.
E-mail:(opcjonalnie)
Kwiaty pod pomnikiem żołnierzy radzieckich
A moim zdaniem... (wybrany wątek)
  • Raz sierpem, raz młotem. .. w tych pseudo wyzwolicieli
  • @Pdg - Ekspert od historii się znalazł. Słów kilka, Elblag po pierwsze był miastem niemieckim. Pp drugie nie ma czegoś takiego jak rodowity elblążanin. Może Amerykanie to jednak byli którzy wyzwolili tereny polskie ?! Uznanie dla takich komentarzy poraża. Inni wyzwoliciele niż ruskie niestety się nie znaleźli.
  • @Pdg - Żeby nie oni to mogłoby ciebie w ogóle nie być ! Czytaj historię rozumnie. Wiesz chyba że Polaków lotników dyw. 303 i inne plus piechota i czołgiści Maczka nie zostali wpuszczeni na słynną defiladę w Londynie w której brali udział Aborygeni, Francuzi i Czesi kolaboranci Hltlera i inne mało znane nacje. Nasi siedzieli w obozach wojskowych bez prawa wyjścia poza teren @ Polak Mały
  • @Pdg - Przejdź się syna na ten cmentarz i zobacz ile tam jest jest polskich nazwisk. Wyszli z gułagów i wstąpili do Armii Czerwonej bo bandyta polityczny Anders uciekł z wojskiem na Bliski Wschód, aby potem ginęli bez sensu pod Monte Cassino, Francję, Włochy, kraje Beneluksu i Wielką Brytanię. Czytaj historię prawdziwą, a nie tą, że w Smoleńsku był wybuch w samolocie ! @ Polak Mały
  • "Blisko 70 tys. żołnierzy gen. Andersa nadal otrzymywało tylko 40 tys. przydziałów żywnościowych. Liczbę tę w marcu 1942 r. zredukowano do 26 tys. racji. Tymi głodowymi porcjami żołnierze dzielili się jeszcze z ludnością cywilną. W tej sytuacji najważniejszym zadaniem dla gen. Andersa stawało się ocalenie polskiej armii i ludności cywilnej. 18 marca 1942 na spotkaniu ze Stalinem poruszył kwestię ewakuacji części wojska polskiego do Iranu. Stalin zgodził się bez wahania na wyjazd wszystkich tych żołnierzy polskich, dla których nie wystarczało żywności. "
  • Może tak z drugiej strony opowieść o J. Rómmel który zostawił swoją armię, rozkazał traktować Armię Czerwoną jako oddziały sprzymierzone, wylądował w LWP, następnie rozwoził węgiel. Taka to nagroda z jednej i drugiej strony.
Reklama