Z inicjatywy dyrekcji i nauczycieli ZS nr 2 w Elblągu przy ulicy Wyżynnej powstał Ogólnopolski Klub Szkół Integracyjnych. Uczestnicy dwudniowego tematycznego spotkania wzięli również udział w konferencji, której głównym tematem było: „Jak radzić sobie z problemem autyzmu i ADHD w szkole i w domu rodzinnym?”
Oprócz warsztatów, w których udział wzięli nauczyciele wspomagający, pedagodzy i psycholodzy pod kierunkiem wybitnych terapeutów, wszyscy uczestnicy dwudniowego, tematycznego spotkania, wzięli również udział w wykładach na temat autyzmu, ADHD oraz zespołu Aspergera w PWSZ w Elblągu, w ramach programu Konferencji (Nie)grzeczne dzieci?
Ten ważny temat skupił na sali wykładowej ponad trzystu nauczycieli, rodziców, terapeutów, dyrektorów szkół i przedszkoli, pedagogów, doradców zawodowych, psychologów, logopedów i innych specjalistów, z całej Polski.
Wykład profesora Tomasza Wolańczyka dotyczył precyzji w rozpoznawaniu i „leczeniu” nowoczesnymi metodami, również dietą, dysfunkcji, nazywanej potocznie ADHD. Ta nadpobudliwość psychoruchowa, powiedział profesor, dotyczy tylko 5% naszych dzieci przedszkolnych i szkolnych, pozostała grupa „inaczej” się zachowujących nie ma nic wspólnego z tą przypadłością. Wczesne i właściwe rozpoznanie u dziecka ADHD jest gwarantem sukcesu terapeutycznego i budowania poczucia wartości dziecka, które narażone jest poprzez stereotypy na ciągłą krytykę i pasmo porażek oraz niepowodzeń; zarówno w szkole, jak i w domu.
Niewłaściwe postępowanie, złe metody wychowawcze często prowadzą do budowania u takich osób postaw aspołecznych, zaburzeń antysocjalnych, konfliktów w rodzinie, niskiej samooceny a nawet depresji, zaburzeń lękowych i otyłości.
Profesor Wolańczyk zauważył, że polska szkoła woli promować postawy nijakie, bo nie chce jej się pochylać nad klasowym „błaznem”, co jest naturalnie dużym błędem, bo to właśnie szkoła winna szukać metod, które wesprą nauczyciela w pracy z takim, często bardzo inteligentnym, ale nazbyt ożywionym dzieckiem. Podkreślił, że wczesne rozpoznanie i mądra terapia oraz metody wychowawcze we współpracy rodzica, dziecka i nauczyciela pozwolą na łagodzenie skutków nadmiernej aktywności takich uczniów, którzy czekają na zrozumienie, pomoc i pochwały, bo na nie często zasługują.
Z kolei problem rodziców i pedagogów z dzieckiem autystycznym, w tym z zespołem Aspergera, omówili kolejni wykładowcy-prelegenci: Agnieszka Borkowska, Lidia Domańska oraz Piotr Tomankiewicz, który na przykładzie walki własnego syna pokazał trudną, ale owocną drogę terapii od rozpoznania, poprzez dziesięcioletnią pracę indywidualną i grupową, w Polsce i Stanach Zjednoczonych, czy Francji, aż po dzień dzisiejszy, gdy syn jest już samodzielnym młodym uczniem gimnazjum. Trzeba wielkiego poświęcenia, systematycznej pracy całej rodziny, przedszkola i szkoły, aby można było świętować sukces, podkreślił pan Piotr, który poruszył serca zebranych na sali uczestników Konferencji licznymi zdjęciami, filmikami i słowem pełnym troski i miłości do swego syna. Pokazał drogę, jak walczyć o swoje dziecko. Wskazał jak pomóc innym rodzicom, poszukującym wsparcia, np. zakładając Fundację Na rzecz Pomocy Dzieciom z Autyzmem, propagując temat, do niedawna tabu, szerokiemu gremium słuchaczy…
Inicjatorzy tego przedsięwzięcia mają nadzieję, że wyartykułowana na Konferencji( Nie)grzeczne Dzieci? problematyka, doczeka się licznych prób sprawdzenia poznanych metod i nowoczesnego podejścia do problemu oraz konstruktywnych rozwiązań w codziennej pracy pedagogów ze swoimi podopiecznymi. Każde dziecko powinno mieć równą szansę edukacji i rozwoju swojej osobowości.
Ten ważny temat skupił na sali wykładowej ponad trzystu nauczycieli, rodziców, terapeutów, dyrektorów szkół i przedszkoli, pedagogów, doradców zawodowych, psychologów, logopedów i innych specjalistów, z całej Polski.
Wykład profesora Tomasza Wolańczyka dotyczył precyzji w rozpoznawaniu i „leczeniu” nowoczesnymi metodami, również dietą, dysfunkcji, nazywanej potocznie ADHD. Ta nadpobudliwość psychoruchowa, powiedział profesor, dotyczy tylko 5% naszych dzieci przedszkolnych i szkolnych, pozostała grupa „inaczej” się zachowujących nie ma nic wspólnego z tą przypadłością. Wczesne i właściwe rozpoznanie u dziecka ADHD jest gwarantem sukcesu terapeutycznego i budowania poczucia wartości dziecka, które narażone jest poprzez stereotypy na ciągłą krytykę i pasmo porażek oraz niepowodzeń; zarówno w szkole, jak i w domu.
Niewłaściwe postępowanie, złe metody wychowawcze często prowadzą do budowania u takich osób postaw aspołecznych, zaburzeń antysocjalnych, konfliktów w rodzinie, niskiej samooceny a nawet depresji, zaburzeń lękowych i otyłości.
Profesor Wolańczyk zauważył, że polska szkoła woli promować postawy nijakie, bo nie chce jej się pochylać nad klasowym „błaznem”, co jest naturalnie dużym błędem, bo to właśnie szkoła winna szukać metod, które wesprą nauczyciela w pracy z takim, często bardzo inteligentnym, ale nazbyt ożywionym dzieckiem. Podkreślił, że wczesne rozpoznanie i mądra terapia oraz metody wychowawcze we współpracy rodzica, dziecka i nauczyciela pozwolą na łagodzenie skutków nadmiernej aktywności takich uczniów, którzy czekają na zrozumienie, pomoc i pochwały, bo na nie często zasługują.
Z kolei problem rodziców i pedagogów z dzieckiem autystycznym, w tym z zespołem Aspergera, omówili kolejni wykładowcy-prelegenci: Agnieszka Borkowska, Lidia Domańska oraz Piotr Tomankiewicz, który na przykładzie walki własnego syna pokazał trudną, ale owocną drogę terapii od rozpoznania, poprzez dziesięcioletnią pracę indywidualną i grupową, w Polsce i Stanach Zjednoczonych, czy Francji, aż po dzień dzisiejszy, gdy syn jest już samodzielnym młodym uczniem gimnazjum. Trzeba wielkiego poświęcenia, systematycznej pracy całej rodziny, przedszkola i szkoły, aby można było świętować sukces, podkreślił pan Piotr, który poruszył serca zebranych na sali uczestników Konferencji licznymi zdjęciami, filmikami i słowem pełnym troski i miłości do swego syna. Pokazał drogę, jak walczyć o swoje dziecko. Wskazał jak pomóc innym rodzicom, poszukującym wsparcia, np. zakładając Fundację Na rzecz Pomocy Dzieciom z Autyzmem, propagując temat, do niedawna tabu, szerokiemu gremium słuchaczy…
Inicjatorzy tego przedsięwzięcia mają nadzieję, że wyartykułowana na Konferencji( Nie)grzeczne Dzieci? problematyka, doczeka się licznych prób sprawdzenia poznanych metod i nowoczesnego podejścia do problemu oraz konstruktywnych rozwiązań w codziennej pracy pedagogów ze swoimi podopiecznymi. Każde dziecko powinno mieć równą szansę edukacji i rozwoju swojej osobowości.
Irena Ośka, rzecznik prasowy ZS nr 2