Niewiele miast może cieszyć się taką atrakcją historyczną. Pasłęckie mury obronne mają ponad kilometr długości. Właśnie zakończył się trwający dwa lata remont średniowiecznej fortyfikacji. Kosztował ponad 14,5 mln zł. Zobacz zdjęcia.
Remont zabytku to efekt kilkuletnich starań władz Pasłęka o pieniądze na ten cel. Ostatecznie ratunkiem dla niszczejących murów okazała się 8,5-milionowa dotacja, którą Pasłęk otrzymał od Zarządu Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Brakującą cześć finansów dołożyła gmina Pasłęk. Remont trwał ponad 2 lata i nie obył się bez kłopotów. Władze Pasłęka w 2019 roku odstąpiły od umowy z firmą, która jako pierwsza remontowała mury i złożyły zawiadomienie do prokuratury „w sprawie nieumyślnego spowodowania uszkodzenia murów obronnych wpisanych do rejestru zabytków i objętych ochroną konserwatorską". W tej sprawie sąd wydał wyrok nakazowy.
W kolejnym przetargu wyłoniono nowego wykonawcę - firmę z Gronowa Górnego. Na początku października zakończyła ona remont fortyfikacji. - 27 września wojewódzki konserwator zabytków dokonał kontroli remontowanych murów obronnych okalających stare miasto w Pasłęku oraz pozytywnie ocenił realizację inwestycji, nie wnosząc uwag. 30 września nastąpił odbiór końcowy zadania - informuje Wiesław Śniecikowski, burmistrz Pasłęka.
Zabytek remontowano etapami. - W pierwszym etapie wyremontowano odcinek od szkoły łacińskiej do Bramy Młyńskiej, w drugim odcinek od Bramy Kamiennej do szkoły łacińskiej, w trzecim etapie odcinek od parkingu przy murach do Bramy Wysokiej. Inwestycja obejmowała usunięcie z murów roślinności, zanieczyszczeń i dawnych napraw z użyciem cementu. Naprawiono koronę murów i wprowadzono izolację wodochronną. Uzupełniono kamienie i cegły, które wypadły z lica muru, wzmocniono niektóre mury przyporami oraz niektóre fundamenty i podłoża. Całkowity, szacunkowy koszt inwestycji to ponad 14,5 mln zł – informuje Wiesław Śniecikowski.
Przypomnijmy. Mury obronne Pasłęka wybudowano w pierwszej połowie XIV wieku. Niewiele miast może pochwalić się takim zabytkiem. Do dzisiaj fortyfikacje zachowały się na znacznej długości obwodu, liczą około 1200 metrów. Mury kilkakrotnie na przestrzeni wieków przebudowywano. W XVII wieku fortyfikacje wzmocniono zewnętrznymi ziemnymi bastionami. Około XVIII w., z uwagi na rozwój broni palnej, mury straciły znaczenie i rozpoczęto ich rozbiórkę, traktując je często jako łatwo dostępne źródło budulca. Właśnie w ten sposób, około 1830 r. całkowicie rozebrano Bramę Garncarską oraz górne partie Bramy Młyńskiej. Wkomponowane w miejskie fortyfikacje baszty otwarte sprzyjały w XVIII i XIX wieku wznoszeniu na murach budynków mieszkalnych, z których część przetrwała do dzisiaj. Linia murów biegnie po obwodzie nieregularnego wieloboku. Górne - licowe partie miejskich fortyfikacji - zostały zbudowane z cegły w wątku wendyjskim, natomiast partie fundamentowe - z powszechnie dostępnych granitowych kamieni.