Piłkarze ręczni KS Meble Wójcik Elbląg w obecnym sezonie plasują się na szczycie tabeli, a mecze z ich udziałem przyciągają coraz więcej kibiców. Postanowiliśmy więc szerzej przedstawić naszym czytelnikom zawodników oraz trenera.
Data urodzenia: 14.02.1986.
Waga/ wzrost: 80 kg/170 cm.
Pozycja: Środek rozegrania.
Stan cywilny: Kawaler.
Początki: Swoja przygodę z piłką ręczną rozpocząłem w klubie UKS „Jedynka” Grodków, gdzie trenował Piotr Mleczko.
Sport, który uprawiałem w dzieciństwie: Była to piłka ręczna oraz piłka nożna.
Dlaczego piłka ręczna: Ponieważ można grać zimą w cieple.
Najważniejsze osiągnięcia: Walka z Gwardią Opole w barażach o Superligę.
Najlepszy mecz w karierze: Mam nadzieję, że taki mecz jeszcze przede mną.
Występy z reprezentacją: Nie miałem okazji grać w reprezentacji.
Moja najmocniejsza strona na parkiecie: Jest to szybkość.
W Elblągu gram od: Sezonu 2013/2014.
Najmocniejsza strona Wójcika: Dobra atmosfera w szatni, a co za tym idzie walka wedle zasady „Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”.
Najsłabsza strona Wójcika: Nie ma takiej strony.
Które miejsce zajmie klub na koniec sezonu: Mam nadzieję, że będziemy w pierwszej trójce.
Kto zostanie Mistrzem Polski: Vive Targi Kielce.
Ulubiony piłkarz ręczny: Nie mam ulubionego.
Wzór sportowca/zawodnik, którego podziwiam: Ljubomir Vranjes.
Ulubione miejsce w Elblągu: Moje mieszkanie.
Ulubiona potrawa: Spaghetti.
Gdybym nie został piłkarzem: Byłbym piosenkarzem.
Sportowe marzenie: Grać do czterdziestego roku życia.
Po zakończeniu kariery: Zajmę się wychowywaniem dzieci.
Hobby poza piłka ręczną: Gra na gitarze.
Pseudonim: Bubu.
Powiedzieli o Mateuszu:
Grzegorz Czapla (trener Wójcika) - Nazywam go człowiekiem od brudnej roboty, bo ma na boisku pewne zadania, które musi wykonać. Mądry chłopak, wie o co chodzi w grze w ofensywnej. Chowamy go do obrony, ze względu na jego warunki fizyczne, ale wykorzystywany jest na maksa, jeśli chodzi o grę w ataku. Jego atutem jest to, że potrafi czytać grę.
Jerzy Kruszewski (kierownik Wójcika) - Zawodnik doświadczony, grał już w wielu klubach, ostatnio w Warmii Olsztyn. Niski wzrost i brak możliwości rzutu z drugiej linii, przy wysokiej obronie, nadrabia szybkością i zwinnością. Często przeciwnicy nie wiedzą jak się do niego ustawić i go faulują.