Zapraszamy na kolejny spacer po historii elbląskich ulic. Tym razem Karol Wyszyński, przewodnik PTTK opowiada o ciekawostkach związanych z ul. Ostrołęcką, Kupiecką i Giełdową. Poznajcie między innymi historię pewnego kamienia.
Położona na osiedlu Zawodzie. Przebiega od ślepej odnogi ul. Warszawskiej, która do czasu budowy mostu kardynała Wyszyńskiego a następnie przebudowy węzła drogowego była głównym jej ciągiem. Ulica Ostrołęcka do 1945 r. nosiła nazwę droga Żurawia (Kranichweg). Po 1945 r. nadano jej obecną nazwę.
Ulica nie jest przejezdna. Po lewej stronie znajdują się dawne tereny firmy ZAS Polmo, obecnie liczne małe zakłady, a końcowy fragment ulicy po prawej stronie zajmuje nowo powstałe przedsiębiorstwo.
Przy ulicy po prawej stronie znajduje się kamieniczka ze zniszczoną elewacją, a także pozostałości ogródków działkowych, obecnie również zaniedbanych. Za wspomnianą kamieniczką w budynku gospodarczym jeszcze w tamtym roku znajdowała się mała prywatna piekarnia. Obchodząc tę kamieniczkę możemy małym wąskim przejściem dostać się na ul. Grochowską.
Idąc dalej w kierunku Mostu Wysokiego jeszcze przed mostkiem na fosie dochodzimy do ulicy biegnącej od ul. Warszawskiej do Grochowskiej,wzdłuż fosy. Po prawej stronie mijamy murowane ogrodzenie jednej z firm. Ulica ta nie ma nazwy, a tablice znajdujące się u jej wylotów głoszą, że to droga wewnętrzna.
Kupiecka
Odchodzi od ul. Warszawskiej na wysokości Mostu Wysokiego i prowadzi do ulicy Szańcowej. Przed 1830 r. nadano jej nazwę Długa Droga (Lange Bahn). Po 1945 r. przemianowano ją na Kupiecką.
Na rogu Kupieckiej i Warszawskiej istnieje obecnie jedna z firm serwisowych, tu do 1945 r. znajdował się spichlerz „Szary Wilk”, jego szczyt ozdobiony był herbem Elbląga. Przed spichlerzem znajdowała się stacja paliw firmy Shell. Była tu również winiarnia.
W czasach PRL-u przy tej ulicy pod numerem 4 znajdowała się też Wojewódzka Zbiornica Przemysłowych Odpadów Wtórnych "Surowiec", a pod numerem 5 garaże Wojewódzkiej Kolumny Transportu Samochodowego. Obecnie są tu puste place.
Giełdowa
Jest przedłużeniem ul. Kupieckiej i prowadzi od ul. Warszawskiej do Mostu Wysokiego. Był to jeden z traktów prowadzących przez most w kierunku Malborka, dalej przebiegał ulicą Kupiecką. Giełdowa swoją nazwę (Börenstrasse) otrzymała jeszcze przed 1901 r. , po 1945 roku nazwa została spolszczona. Zawdzięcza ją istniejącej tu giełdzie zbożowej, w której też znajdował się korzec wzorcowy (taka miara objętości).
Sama Giełda ma też ciekawe dzieje. Powstała w 1744 roku przy Moście Wysokim, w 1790 roku mały ciasny budynek rozebrano i zbudowano Nową Giełdę w konstrukcji ryglowej według projektu Bernharda Emmanuela Friedericiego. Po I wojnie światowej w budynku giełdy miał swój sklep metalowy Carl Steppuhn, po II wojnie budynek zniknął z powierzchni miasta, niedawno został zrekonstruowany i dzisiaj mieści się w nim jeden z pubów.
Przy ul. Giełdowej znajdował się też spichlerz „Cesarz”, stał tu do 1945 r. W jego pobliżu mieścił się duży kamień narzutowy nazywany również Cesarzem (Kaiser). Sam kamień, a właściwie to co się przy nim działo w XVIII wieku, był przyczyną interwencji ówczesnej rady miasta. Radni w 1732 r. zagrozili czeladnikom wysokimi grzywnami za stosowanie pewnego zwyczaju. Mianowicie świeżo upieczeni czeladnicy kupieccy byli przez swych starszych kolegów rozciągani na tym kamieniu, a następnie poddawani chłoście. Po takim „zaliczeniu” do stanu czeladników swym starszym kolegom musieli postawić suty posiłek. Obyczaj ten miał swoją nazwę - Cesarzowanie.
Obecnie śladu po kamieniu nie ma, a i cała ta okolica jest pustym placem.