Temat, o którym będzie mowa, nie jest nowy. Zrodził się przed z górą dziesięciu laty. Oryginalne, wręcz rewelacyjne jest natomiast jego rozwiązanie, zaproponowane przez inż. Jana Bujkę, głównego architekta Elbląga. Tym tematem - zorganizowanie w Elblągu miniaturowego ogrodu zoologicznego, a właściwie szlachetniejszej jego odmiany, tzn. rezerwatu niektórych zwierząt występujących w Polsce - czytamy w Dzienniku Bałtyckim z 26 lutego 1965 roku.
Podejmując próbę wydobycia z zapomnienia kolejne wersji - nazwijmy to tak na wyrost - przyszłego elbląskiego Zoo, należałoby wspomnieć o trzech chyba projektach w tym zakresie. Projekt pierwszy, dyskutowany niezobowiązująco, tak zresztą jak i następne - sugerował wybudowanie w parku u zbiegu ulic Hetmańskiej i Świerczewskiego wybiegu dla kilku niedźwiedzi na wzór wybiegu warszawskiego przy trasie W-Z. Zakładano przy tym, że istniejący w parku po dziś dzień no to bunkier ni to loch byłby naturalnie wykorzystany jako naturalne miejsce schronienia sympatycznych misiów przed męczącym natręctwem gapiów, bądź jako miejsce ich przysłowiowego zimowego snu.
Po paru dopiero latach powrócił do niej pełen pomysłów, znacznie wyprzedzających bieg wydarzeń, Gerard Kwiatkowski, założyciel Galerii EL, namawiając do "osiedlenia" jakiejś niedźwiedziej rodziny w uporządkowanych i bardzo jeszcze mocnych ruinach graniczących od strony kawału z posesją Galerii - jednoczesną budową wybiegu na fragmencie placu obok przystani Żeglugi Śródlądowej. Chyba nie trzeba dodawać, jaką frajdę dla turystów, przepływających przez tę partię miasta nieprzeliczoną rzeszą, byłby autentyczne niedźwiedzie!
Niestety i ten projekt - jak wiadomo - nie doczekał się realizacji. Pojawił się natomiast projekt trzeci, mówiący o żubrach w Bażantarni i o innych nie sprecyzowanych do końca sposobach podniesienia atrakcyjności tego olbrzymiego parku leśnego.
No i wreszcie propozycja inż. Bujki. Przewyższa ona poprzednie zarówno prostota rozwiązania, jak i przede wszystkim rozmachem - osądźcie to zresztą czytelnicy sami.
Po paru dopiero latach powrócił do niej pełen pomysłów, znacznie wyprzedzających bieg wydarzeń, Gerard Kwiatkowski, założyciel Galerii EL, namawiając do "osiedlenia" jakiejś niedźwiedziej rodziny w uporządkowanych i bardzo jeszcze mocnych ruinach graniczących od strony kawału z posesją Galerii - jednoczesną budową wybiegu na fragmencie placu obok przystani Żeglugi Śródlądowej. Chyba nie trzeba dodawać, jaką frajdę dla turystów, przepływających przez tę partię miasta nieprzeliczoną rzeszą, byłby autentyczne niedźwiedzie!
Niestety i ten projekt - jak wiadomo - nie doczekał się realizacji. Pojawił się natomiast projekt trzeci, mówiący o żubrach w Bażantarni i o innych nie sprecyzowanych do końca sposobach podniesienia atrakcyjności tego olbrzymiego parku leśnego.
No i wreszcie propozycja inż. Bujki. Przewyższa ona poprzednie zarówno prostota rozwiązania, jak i przede wszystkim rozmachem - osądźcie to zresztą czytelnicy sami.
***
W artykule została zachowana oryginalna pisownia.
W artykule została zachowana oryginalna pisownia.
(em)