Gdzie przy ul. Rzeźnickiej znajdowało się przed wojną kino? Dlaczego jedna z ulic Starego Miasta nosi dziwną jak na dzisiejsze czasy nazwę Przymurze? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie w najnowszym odcinku cyklu "Historia elbląskich ulic", który jak co tydzień przygotował Karol Wyszyński, przewodnik PTTK.
Ulica Przymurze w średniowieczu biegła w sąsiedztwie murów obronnych Starego Miasta, stąd jej nazwa. Dzisiaj prowadzi od ulicy Przy Bramie Targowej do ul. Kumieli.
Od strony Przymurza miasto posiadało w średniowieczu wiele baszt w różnym kształcie. Były to: Baszta Kacerzy (północno-wschodni narożnik Starego Miasta), Wieża Oprawcy (wylot ul. Sukienniczej); Wieża Garbarska (wylot ul. Garbary); Wieża Mieszczańska (wylot ul. Studziennej); Wieża Złodziejska (zwana też Temenitze - od polskiego określenia Ciemnica, w niej mieściło się więzienie dla skazańców o cięższych wyrokach – wylot ul. Rzeźnickiej); Wieża Łukowa (będąca jedyną wieżą o budowie na planie koła – wylot ul. Wigilijnej); Wieża Gromadna (znajdująca się w południowo wschodnim narożniku murów obronnych Starego Miasta). Elementem fortyfikacji była też Brama Kowalska (wylot ul. Kowalskiej), stanowiąca jedną z głównych punktów umożliwiających wejście lub opuszczenie miasta.
W pierwszej połowie XV w. w trakcie rozbudowy systemu obronnego miasta, z tej strony usypano wał ziemny i wykopano szeroką fosę, a dla wzmocnienia Bramy Kowalskiej wybudowano warowne przedbramie. W trakcie dalszej rozbudowy tego miejsca w XVI w. wyburzono znajdujące się przed przedbramiem budowle i wzniesiono w ich miejsce silny bastion z szeroką fosą. Po wybudowaniu nowożytnych budowli obronnych typu bastionowego rozebrano mur obronny dzielący Stare i Nowe Miasto i po wschodniej stronie Starego Miasta wzniesiono nowe budynki.
Po I rozbiorze Polski (1772 r.) zburzono fortyfikacje nowożytne (zmieniła się technika prowadzenia wojen i fortyfikacje takie nie były już przydatne), początkowo pozostawiając jedynie Bramę Kowalską. W miejscu rozebranych fortyfikacji powstał obszerny rynek, obecnie Plac Słowiański.
Pomiędzy ulicami Wieżową a Gabary, wzdłuż ulicy Przymurze, znajduje się zaplecze poczty. Na murze nad dawną bramą, obecnie zamurowaną, znajduje się piękny maszkaron.
Na rogu z ul. Wigilijną znajdowała się drogeria, w której sprzedawano w latach dwudziestych paliwo do samochodów. Zlikwidowano ją w 1929 r., w związku z przebudową kina znajdującego się przy ul Rzeźnickiej.
Ulica Rzeźnicka
Przebiega od ul. Przymurze do ul. Stary Rynek. W źródłach pisanych występuje już w 1377 r. jako Plaeta Carnificium, co jest odpowiednikiem niemieckiej nazwy Fleischer Gasse. Na początku XIX w. otrzymuje brzmienie Fleischerstrasse. W latach 1945-1990 r. jest określana jako ul. Rzeźna. Swą nazwę zawdzięcza istnieniu jatek mięsnych, czyli miejsc sprzedaży mięsa, których liczba w pewnym okresie w średniowieczu doszła do 17.
Pod numerem 9. działało jedno z licznych kin w Elblągu należące do Roberta Hoffmanna, noszące nazwę Lichtspielhaus. Otwarte je w 1910 r, przebudowano i poszerzono w 1929 r.
Ulicą Rzeźnicka, będąca przedłużeniem ul. Mostowej i stanowiąca jeden ciąg od Mostu Wysokiego, była także miejscem przejazdu 8 maja 1807 r. Napoleona Bonaparte, którego owacyjnie witano w ówczesnym Elbingu.