Spotkać można go praktycznie wszędzie - w lesie, na polu, na łące czy w ogrodzie. Występuje na terenie całego kraju, w górach i na nizinach, uznawany jest za gatunek pospolity. A jednocześnie tego motyla nie sposób pomylić z żadnym innym, bo rusałka pawik ma bardzo charakterystyczne ubarwienie.
Rozpiętość skrzydeł tego motyla sięga 5,5 cm, a długość ciała to ok. 3,5 cm. Rusałka pawik prowadzi dzienny tryb życia, można ją zaobserwować od marca do października. W pozostałych miesiącach zimuje, ukryta np. w piwnicach, dziuplach drzew, szczelinach skalnych.
"Po raz pierwszy swoje gody uprawiają motyle obudzone zaraz po zimowym śnie wiosną, jak tylko pogoda na to pozwoli. Po raz drugi rusałki do swoich godów podchodzą latem, dlatego właśnie wtedy można spotkać bardzo wiele tych motyli latających tu i ówdzie będących omroczonymi miłosnym zadurzeniem" – wyjaśnia Kacper Kowalczyk w swoim artykule umieszczonym na łamach portalu ekologia.pl.
Owad ten, zanim osiągnie postać dorosłą, przechodzi kilka faz rozwoju.
- Najpierw samica składa jaja, na przykład na liściach pokrzywy, może ich być nawet 400. Później wylęgają się młode gąsienice, które ostatecznie mają czarny kolor – tłumaczy Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Cechą charakterystyczną jest to, że na początku żyją one gromadnie. Następnie rozdzielają się i zamieniają w poczwarki. Z nich, na końcu, wylęgają się dorosłe rusałki. Cały proces trwa przez około miesiąc.
Dojrzałe osobniki spijają nektar z kwiatów, można je zauważyć m.in. na ostach, odżywiają się również sokiem z owoców zalegających na ziemi. Gąsienice żerują na liściach pokrzywy czy chmielu.
Skrzydła rusałki pod spodem mają kolor ciemnobrązowy. Gdy motyl trzyma je złożone może dość łatwo się ukryć. Charakterystyczny wzór na ich wierzchu również ma pomóc w obronie.
- Niektórzy badacze uważają, że "oczka" na skrzydłach mają sugerować pokaźne rozmiary ich właściciela. To może działać odstraszająco na drapieżniki – opowiada Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Inni wskazują, że atakujący tak ubarwione skrzydła może pomylić z głową, dzięki czemu motyl ma szansę ujść z życiem, tracąc jedynie część skrzydełka.
"Po raz pierwszy swoje gody uprawiają motyle obudzone zaraz po zimowym śnie wiosną, jak tylko pogoda na to pozwoli. Po raz drugi rusałki do swoich godów podchodzą latem, dlatego właśnie wtedy można spotkać bardzo wiele tych motyli latających tu i ówdzie będących omroczonymi miłosnym zadurzeniem" – wyjaśnia Kacper Kowalczyk w swoim artykule umieszczonym na łamach portalu ekologia.pl.
Owad ten, zanim osiągnie postać dorosłą, przechodzi kilka faz rozwoju.
- Najpierw samica składa jaja, na przykład na liściach pokrzywy, może ich być nawet 400. Później wylęgają się młode gąsienice, które ostatecznie mają czarny kolor – tłumaczy Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Cechą charakterystyczną jest to, że na początku żyją one gromadnie. Następnie rozdzielają się i zamieniają w poczwarki. Z nich, na końcu, wylęgają się dorosłe rusałki. Cały proces trwa przez około miesiąc.
Dojrzałe osobniki spijają nektar z kwiatów, można je zauważyć m.in. na ostach, odżywiają się również sokiem z owoców zalegających na ziemi. Gąsienice żerują na liściach pokrzywy czy chmielu.
Skrzydła rusałki pod spodem mają kolor ciemnobrązowy. Gdy motyl trzyma je złożone może dość łatwo się ukryć. Charakterystyczny wzór na ich wierzchu również ma pomóc w obronie.
- Niektórzy badacze uważają, że "oczka" na skrzydłach mają sugerować pokaźne rozmiary ich właściciela. To może działać odstraszająco na drapieżniki – opowiada Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Inni wskazują, że atakujący tak ubarwione skrzydła może pomylić z głową, dzięki czemu motyl ma szansę ujść z życiem, tracąc jedynie część skrzydełka.
mw