Zgodnie z uchwalą Prezydium MRN każdy z mieszkańców Elbląga winien usunąć 6m sześciennych gruzu, donosił Dziennik Bałtycki z 26 listopada 1951r.
Na posiedzeniu Prezydium MRN w Elblągu z inicjatywy klubu PZPR postanowiono przepracować 1 dzień przy odgruzowaniu miasta, aby przyczynić się do jego szybszej odbudowy.
W niedzielę u zbiegu ulic 1–go Maja i Świętojańskiej ojcowie miasta rozpoczęli pracę.
Jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że zgodnie z uchwalą Prezydium MRN każdy z mieszkańców Elbląga winien usunąć 6 m sześciennych gruzu, oraz fakt, że większość radnych, to pracownicy różnych zakładów pracy, trzeba stwierdzić, że praca ich była rzeczywistym dowodem troski o wygląd miasta.
Rozmawiamy z jednym z pracujących ob. Stanisławem Wierzbickim, który odpowiada:
Ja swoje 6 m sześciennego gruzu już dawno usunąłem, a Elbląg odgruzowuję już 3 raz i sądzę, że nie ostatni raz, chcąc bowiem wpłynąć na społeczeństwo, aby dbało o swoje miasto należycie podeszli do tej akcji.
Zastanowiły nas słowa radnego Wierzbickiego, że nie wszyscy mieszkańcy należycie podeszli do akcji.
W wyniku dalszych wypowiedzi mogliśmy stwierdzić, że słowa te, są prawdziwe, istnieją bowiem w Elblągu takie zakłady, które dotychczas nie pomagały przy odgruzowaniu. Jednym z nich są Zakłady Mechaniczne im. Gen. K. Świrczewskiego.
Chętnych nie brak, brak natomiast zorganizowania akcji.
Przejdźmy jednakże do pracy radnych. Mimo tego, że jest ich stosunkowo niewielu, praca posuwa się raźno naprzód. W pewnym momencie zbliża się grupka młodzieży, która na widok pracy radnych po krótkim czasie porozumieniu się między sobą przyłączyła się bezinteresownie do roboty.
Jak się okazało, chłopcy ci , to wracający z zebrania ZMP, uczniowie Technikum Budowy Maszyn.
Dobrze się stało, że radni miasta wzięli udział w odgruzowaniu, dali bowiem świadectwo nie tylko swego głębokiego wyrobienia społecznego i troski o dobro miasta, lecz również przykład dla opieszałych mieszkańców, którzy dotychczas jeszcze nie brali żadnego udziału w tej akcji.
W niedzielę u zbiegu ulic 1–go Maja i Świętojańskiej ojcowie miasta rozpoczęli pracę.
Jeżeli weźmiemy pod uwagę fakt, że zgodnie z uchwalą Prezydium MRN każdy z mieszkańców Elbląga winien usunąć 6 m sześciennych gruzu, oraz fakt, że większość radnych, to pracownicy różnych zakładów pracy, trzeba stwierdzić, że praca ich była rzeczywistym dowodem troski o wygląd miasta.
Rozmawiamy z jednym z pracujących ob. Stanisławem Wierzbickim, który odpowiada:
Ja swoje 6 m sześciennego gruzu już dawno usunąłem, a Elbląg odgruzowuję już 3 raz i sądzę, że nie ostatni raz, chcąc bowiem wpłynąć na społeczeństwo, aby dbało o swoje miasto należycie podeszli do tej akcji.
Zastanowiły nas słowa radnego Wierzbickiego, że nie wszyscy mieszkańcy należycie podeszli do akcji.
W wyniku dalszych wypowiedzi mogliśmy stwierdzić, że słowa te, są prawdziwe, istnieją bowiem w Elblągu takie zakłady, które dotychczas nie pomagały przy odgruzowaniu. Jednym z nich są Zakłady Mechaniczne im. Gen. K. Świrczewskiego.
Chętnych nie brak, brak natomiast zorganizowania akcji.
Przejdźmy jednakże do pracy radnych. Mimo tego, że jest ich stosunkowo niewielu, praca posuwa się raźno naprzód. W pewnym momencie zbliża się grupka młodzieży, która na widok pracy radnych po krótkim czasie porozumieniu się między sobą przyłączyła się bezinteresownie do roboty.
Jak się okazało, chłopcy ci , to wracający z zebrania ZMP, uczniowie Technikum Budowy Maszyn.
Dobrze się stało, że radni miasta wzięli udział w odgruzowaniu, dali bowiem świadectwo nie tylko swego głębokiego wyrobienia społecznego i troski o dobro miasta, lecz również przykład dla opieszałych mieszkańców, którzy dotychczas jeszcze nie brali żadnego udziału w tej akcji.
oprac. Olaf B.