Wespół z naszymi czytelnikami i w ich imieniu pragniemy przekazać zabawki, garderobę i książki najbiedniejszym, zapomnianym dzieciom w dniu 1 czerwca - czytamy w Dzienniku Bałtyckim z 14 maja 1962 roku.
Chcemy, aby wszystkie dzieci można było ogarnąć naszą akcją "Wszystko dla dziecka", organizowaną razem z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci. Kochani - tu nie chodzi o krociowe sumy, o grube tysiące (jakkolwiek TPD "nie obrazi się" za taki dowód pamięci o ich podopiecznych). Sądzimy jednakże, że każda zakładowa, każda organizacja partyjna, każde koło Logi Kobiet najlepiej orientują się, ile można dać na tę wielką, wspaniałą w swej treści akcję TPD. Pomyślcie: chodzi o dzieci, które nie będą mogły wyjechać na kolonie czy obozy, bo stan finansowy ich rodziców na to nie pozwala. Gorzej, gdy przyczyną jest zapomnienie o elementarnych obowiązkach, jakie wobec dzieci mają rodzice. A wypadki to nieodosobnione, bo takimi właśnie dziećmi przede wszystkim opiekuje się TPD.
Rzecz w tym, aby dzieci nie wałęsały się bez opieki i bez celu po podwórkach i róznych wertepach, lecz żeby zapewnić im godziwą rozrywkę i zabawę pod nalezyta opieką. Zastanówcie się, pomyslcie, chciejcie odnaleźć możliwości, jakie na pewno tkwią w Waszym przedsiębiorstwie czy instytuacji, a dobre zamiary zamienią się w piękny czyn.
Rzecz w tym, aby dzieci nie wałęsały się bez opieki i bez celu po podwórkach i róznych wertepach, lecz żeby zapewnić im godziwą rozrywkę i zabawę pod nalezyta opieką. Zastanówcie się, pomyslcie, chciejcie odnaleźć możliwości, jakie na pewno tkwią w Waszym przedsiębiorstwie czy instytuacji, a dobre zamiary zamienią się w piękny czyn.