Galeria EL zaprasza 17 czerwca o godz. 19.00 na spotkanie z książką Łukasza Rondudy „Sztuka polska lat 70. Awangarda". W ramach spotkania pokażemy filmy z kolekcji Stefana Muli, dokumentujące wiele ważnych chwil dla życia miasta i jego kultury.
Książka Łukasza Rondudy „Sztuka Polska lat 70. Awangarda" opowiada o otwarciu polskiej awangardy lat 70. na rzeczywistość. Efektem otwarcia i przekraczania dyskursu czysto awangardowego w stronę różnego rodzaju mariaży sztuki z rzeczywistością była niezwykła pluralizacja postaw i gestów artystycznych narastająca od początku lat 70. i niespotykana wcześniej w polskiej sztuce. Książka opowiada o owej pluralizacji, o niezwykle różnorodnym środowisku artystycznym pozostającym w twórczej interakcji z otaczającym światem. Opisywane w tej książce strategie artystyczne lat 70. są świadectwem pewnego niezwykłego „wydarzenia” (w znaczeniu Alaina Badiou) – zmiany, która dokonała się w polskiej sztuce w wyniku jej radykalnego otwarcia się na rzeczywistość. Zmiany, której do dziś pozostajemy wierni. Wydarzenie to polegało na pozornie samobójczej próbie pozbawienia sztuki jej autonomicznej i neutralnej esencji, a zarazem na marzeniu o synchronizacji, powiązaniu sztuki z codziennym życiem, egzystencją, z nauką, polityką etc.
Autorem koncepcji graficznej wydawnictwa jest Piotr Uklański. Tym, co wydaje się szczególnie istotne w koncepcji Uklańskiego, jest propozycja „przepisania” polskiej sztuki lat 70. na poziomie wizualnym, chęć dekonstrukcji obrazu tej sztuki jako pełnej zimnych, czarno-białych kalamburów konceptualnych i ukazania jej jako rezerwuaru wyrafinowanych, przewrotnych, pełnych humoru strategii intelektualnych łączących się płynnie z fascynacją pięknem, estetyką, erotyzmem, fetyszem, wizualnością polityczną, najbardziej fundamentalnymi pytaniami egzystencjalnymi etc. Projekt artysty stanowi w pewnym sensie konkurencję dla tekstu Łukasza Rondudy. Uklański staje w obronie artystów – broni wizualności ich prac przed nadmiernym ich tekstualnym uwięzieniem, unieruchomieniem, stara się dać obrazom prezentowanym na łamach tego albumu szansę generowania wciąż nowych i niezależnych od tekstu tej książki interpretacji.
Autorem koncepcji graficznej wydawnictwa jest Piotr Uklański. Tym, co wydaje się szczególnie istotne w koncepcji Uklańskiego, jest propozycja „przepisania” polskiej sztuki lat 70. na poziomie wizualnym, chęć dekonstrukcji obrazu tej sztuki jako pełnej zimnych, czarno-białych kalamburów konceptualnych i ukazania jej jako rezerwuaru wyrafinowanych, przewrotnych, pełnych humoru strategii intelektualnych łączących się płynnie z fascynacją pięknem, estetyką, erotyzmem, fetyszem, wizualnością polityczną, najbardziej fundamentalnymi pytaniami egzystencjalnymi etc. Projekt artysty stanowi w pewnym sensie konkurencję dla tekstu Łukasza Rondudy. Uklański staje w obronie artystów – broni wizualności ich prac przed nadmiernym ich tekstualnym uwięzieniem, unieruchomieniem, stara się dać obrazom prezentowanym na łamach tego albumu szansę generowania wciąż nowych i niezależnych od tekstu tej książki interpretacji.
Łukasz Ronduda