Gdy dziadek nie chce kapci

Przykładowe sytuacje: zakupiłem dla dziecka do szkoły książki. Okazało się że chodzi o zupełnie inne. Czy mogę je zwrócić?; zakupiłem dla dziadka klapki. Prezent nie spodobał się. Chcę zwrócić ten towar. Mam paragon. Słyszałem że w ciągu 7 dni mogę zwrócić towar i żądać zwrotu gotówki; przeprowadzałem w domu remont. Pozostało mi kilka puszek farby. Faktycznie źle obliczyłem ilość potrzebnego mi produktu. Jednak towar jest w nie naruszonym stanie i mam zamiar go oddać. Jaki przepis reguluje tą kwestię?
     - Należy podkreślić, że w wyżej wymienionych sytuacjach odpowiedź brzmi „nie”, gdyż nie ma przepisu zobowiązującego sprzedawcę do przyjęcia pełnowartościowego towaru i zwrotu gotówki – wyjaśnia Radosław Rzepecki z elbląskiej delegatury Inspekcji Handlowej. - Nie znaczy to jednak, że przedsiębiorca nie może dokonać przyjęcia zwracanego towaru. Każda umowa, tak również umowa sprzedaży, może być rozwiązana za zgodą stron umowy i wynika tylko z dobrej woli sprzedawcy.
     W celach marketingowych przedsiębiorca może zobowiązać się do przyjmowania zwrotów towarów zgodnych z umową w określonym przez siebie czasie. Wówczas takie zobowiązanie podane do wiadomości konsumentów jest wiążące.
     Warto pamiętać, że jeden niezadowolony klient to utrata wielu potencjalnych klientów. Rozsądny sprzedawca nie zaryzykuje utraty klientów gdyż to od nich zależy jego dochód.
     Przeszło dwadzieścia lat temu podstawą do zwrotu zakupionego towaru bez wad i to wyłącznie w jednostkach handlu uspołecznionego była uchwała nr 71 Rady Ministrów z 13 czerwca 1983 r. w sprawie ogólnych warunków sprzedaży detalicznej towarów oraz ogólnych warunków gwarancji dotyczących towarów trwałego użytku sprzedawanych przez jednostki handlu uspołecznionego. Nie dotyczyła ona sklepów prywatnych. Przepisy te nie tylko stały się martwe (prywatyzacja handlu), ale formalnie straciły moc prawną na podstawie § 27 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.05.1995r. w sprawie szczegółowych warunków zawierania i wykonywania umów sprzedaży rzeczy ruchomych z udziałem konsumentów. Wyjątkami od ogólnej zasady są przepisy ustawy z 2 marca 2000r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny a dotyczące umów zawieranych na odległość albo umów poza lokalem przedsiębiorstwa. Wtedy konsument może od nich odstąpić bez podawania przyczyny składając stosowne oświadczenie na piśmie w ciągu 10 dni od dnia wydania rzeczy.