Dla jednych to rewanż za dzień kobiet, dla innych święto dojrzałych mężczyzn, którzy realizują się w życiu zawodowym, czy rodzinnym. W wielu krajach tego dnia kobiety obdarowują panów, a w szczególności byłych i obecnych żołnierzy, kwiatami i drobnymi prezentami, doceniając ich poświęcenie dla rodziny i ojczyzny.
„Gdzie te chłopy, gdzie?” śpiewała kiedyś Danuta Rinn, wywołując dyskusję nad wzorem „prawdziwego mężczyzny”, który w tradycji polskiej winien posadzić drzewo, spłodzić syna i wybudować dom. Wyzwania to wcale niełatwe, i to w każdych czasach. A tu jeszcze trzeba podołać pracy, znaleźć czas na wychowywanie dzieci i jakieś hobby. A tu wymagań coraz więcej, i więcej… jak w piosence:
Gdzie ci mężczyźni, prawdziwi tacy,
mmm, orły, sokoły, herosy!?
Gdzie ci mężczyźni na miarę czasów,
gdzie te chłopy!? - Jeeeee!
Dookoła jeden z drugim jak nie nerwus, to histeryk,
drobny cwaniak, skrzętna mrówa, niepoważne to, nieszczere.
Jak bezwolne manekiny przestawiane i kopane,
gęby pełne wazeliny, oczka stale rozbiegane.
Bez godności, bez honoru, zakłamane swoje racje
wykrzykuje taki w domu śmiesznym szeptem po kolacji,
śmiesznym szeptem po kolacji, śmiesznym szeptem po kolacji...
Gdzie ci mężczyźni...
Bojownicy spraw ogromnych, owładnięci ideami
o znaczeniu wiekopomnym, i wejrzeniu, jak ze stali.
Gdzie umysły epokowe, protoplaści czynów większych,
niż pokątne, zarobkowe kombinacje tuż przed pierwszym.
Nieprzekupni, prości, zacni, wielkoduszni i szlachetni.
Gdzie zeoni, gdzie tytani woli, czynu, intelektu,
woli, czynu, intelektu, woli, czynu, intelektu...?
Gdzie są prawdziwi mężczyźni tacy,
mmm! orły, sokoły, bażanty?
Gdzie ci mężczyźni na miarę czasów,
gdzie te franty - jeeeeee!
Gdzie, gdzie, gdzie, gdzie!?
Nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
gdzie te chłopy, gdzie te chłopy, gdzie te chłopy,
No nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
Gdzie, gdzie, no gdzie, gdzie,
no gdzie te chłopy!? – Jeeee
A skoro mają dziś swoje święto, pamiętajcie drogie panie, o mężczyznach tych prawdziwych, z ich niedoskonałościami i sukcesami. Ogolonych i z brodami. Uczesanych, rozczochranych, ale przede wszystkim realnych, bo ideały bez wad wyglądają pięknie tylko w książkach i na filmach. Człowiek z krwi i kości ma to do siebie, że uczy się całe życie, również na błędach, które zdarza mu się popełniać. A dzisiaj? Dzisiaj jest czas na kieliszek koniaczku, chwilę refleksji i to, sprawia przyjemność.
Gdzie ci mężczyźni, prawdziwi tacy,
mmm, orły, sokoły, herosy!?
Gdzie ci mężczyźni na miarę czasów,
gdzie te chłopy!? - Jeeeee!
Dookoła jeden z drugim jak nie nerwus, to histeryk,
drobny cwaniak, skrzętna mrówa, niepoważne to, nieszczere.
Jak bezwolne manekiny przestawiane i kopane,
gęby pełne wazeliny, oczka stale rozbiegane.
Bez godności, bez honoru, zakłamane swoje racje
wykrzykuje taki w domu śmiesznym szeptem po kolacji,
śmiesznym szeptem po kolacji, śmiesznym szeptem po kolacji...
Gdzie ci mężczyźni...
Bojownicy spraw ogromnych, owładnięci ideami
o znaczeniu wiekopomnym, i wejrzeniu, jak ze stali.
Gdzie umysły epokowe, protoplaści czynów większych,
niż pokątne, zarobkowe kombinacje tuż przed pierwszym.
Nieprzekupni, prości, zacni, wielkoduszni i szlachetni.
Gdzie zeoni, gdzie tytani woli, czynu, intelektu,
woli, czynu, intelektu, woli, czynu, intelektu...?
Gdzie są prawdziwi mężczyźni tacy,
mmm! orły, sokoły, bażanty?
Gdzie ci mężczyźni na miarę czasów,
gdzie te franty - jeeeeee!
Gdzie, gdzie, gdzie, gdzie!?
Nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
gdzie te chłopy, gdzie te chłopy, gdzie te chłopy,
No nie ma, nie ma, nie ma, nie ma, nie ma,
Gdzie, gdzie, no gdzie, gdzie,
no gdzie te chłopy!? – Jeeee
A skoro mają dziś swoje święto, pamiętajcie drogie panie, o mężczyznach tych prawdziwych, z ich niedoskonałościami i sukcesami. Ogolonych i z brodami. Uczesanych, rozczochranych, ale przede wszystkim realnych, bo ideały bez wad wyglądają pięknie tylko w książkach i na filmach. Człowiek z krwi i kości ma to do siebie, że uczy się całe życie, również na błędach, które zdarza mu się popełniać. A dzisiaj? Dzisiaj jest czas na kieliszek koniaczku, chwilę refleksji i to, sprawia przyjemność.
mk
