![Elbląg, źródło: Wikimedia Commons, I, Chrumps [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]](/newsimg/duze/p1117/zrodlo-wikimedia-commons-i-chrumps-cc-by-sa-3-0-111791.jpg "Elbląg, źródło: Wikimedia Commons, I, Chrumps [CC BY-SA 3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]")
Nazywany jest przez przyrodników "klejnotem polskich lasów" i słusznie, bo to chrząszcz o pięknych, złotozielonych, metalicznych pokrywach. Kruszczyca złotawka to owad pospolity w całym kraju, można ją spotkać na skrajach lasów, w ogrodach, na kwiatach i krzewach.
Jak podaje Encyklopedia PWN chrząszcz ten osiąga długość do 20 mm, jego dorosłą postać możemy spotkać od maja do końca lipca. Tego owada - oprócz pięknego ubarwienia - wyróżnia coś jeszcze.
"W przeciwieństwie do większości chrząszczy kruszczyce lubią ciepło i słońce i wykazują największą ruchliwość w upalne dni lata" – opowiada Irena Samek na łamach czasopisma "Wszechświat", będącego pismem przyrodniczym organu Polskiego Towarzystwa Przyrodników im Kopernika (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, zeszyt 11 (1903), listopad 1959, s. 307).
Cykl życiowy tego chrząszcza zamyka się w dwóch latach.
"Jaja składane są w próchnie drzew liściastych- przede wszystkim dębów, brzóz, buków, którym pędraki będą się później odżywiać. Larwy rosną szybko, do końca jesieni zdążą dwa razy wylinieć" – czytamy na portalu ekologia.pl. - "Pod koniec stadium larwalnego, budują tzw. kokolit - kokon z otaczającego je materiału (głównie odchodów), w których następnie przetrwają całą, mroźną zimę. Na wiosnę, gdy temperatura się podniesie, dorosłe owady kopulują. Składają jaja, a później giną - pozostawiając po sobie kolejne kilkadziesiąt sztuk żarłocznego potomstwa".
Czym się odżywiają?
- Dorosłe kruszczyce nektarem oraz pyłkiem, przesiadując na kwiatach np. bzu czy piwonii. Natomiast larwy żerują w próchnie drzew czy w ziemi, żywiąc się rozkładającymi się szczątkami roślin – wyjaśnia Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.
"W przeciwieństwie do większości chrząszczy kruszczyce lubią ciepło i słońce i wykazują największą ruchliwość w upalne dni lata" – opowiada Irena Samek na łamach czasopisma "Wszechświat", będącego pismem przyrodniczym organu Polskiego Towarzystwa Przyrodników im Kopernika (Państwowe Wydawnictwo Naukowe, zeszyt 11 (1903), listopad 1959, s. 307).
Cykl życiowy tego chrząszcza zamyka się w dwóch latach.
"Jaja składane są w próchnie drzew liściastych- przede wszystkim dębów, brzóz, buków, którym pędraki będą się później odżywiać. Larwy rosną szybko, do końca jesieni zdążą dwa razy wylinieć" – czytamy na portalu ekologia.pl. - "Pod koniec stadium larwalnego, budują tzw. kokolit - kokon z otaczającego je materiału (głównie odchodów), w których następnie przetrwają całą, mroźną zimę. Na wiosnę, gdy temperatura się podniesie, dorosłe owady kopulują. Składają jaja, a później giną - pozostawiając po sobie kolejne kilkadziesiąt sztuk żarłocznego potomstwa".
Czym się odżywiają?
- Dorosłe kruszczyce nektarem oraz pyłkiem, przesiadując na kwiatach np. bzu czy piwonii. Natomiast larwy żerują w próchnie drzew czy w ziemi, żywiąc się rozkładającymi się szczątkami roślin – wyjaśnia Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.
oprac. mw
