Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu zaprasza do oglądania kilku ciekawych wystaw. Dzięki nim można cofnąć się w czasie i zajrzeć m.in. do elbląskiej kamienicy z końca XVIII wieku lub do żuławskiego domu.
„Elbląg - odzyskane świadectwo przeszłości” – wystawa archeologiczna, która stanowi próbę spojrzenia na dawny, a nieznany dotąd Elbląg, na życie codzienne jego mieszkańców poprzez pryzmat używanych przez nich przedmiotów.
Na wystawie zostało zaprezentowanych około cztery tysiące różnorodnych zabytków, prezentujących wyroby z różnych surowców: gliny, skóry, szkła, drewna, metali, bursztynu, rogu, kości odkrytych w trakcie wieloletnich badań archeologicznych prowadzonych na Starym Mieście w Elblągu.
Ekspozycję uzupełniają liczne tablice, grafiki i ryciny przedstawiające historię miasta, jego kontakty handlowe z Europą, zagadnienia związane z rzemiosłem elbląskim i budownictwem. (budynek Gimnazjum)
„W żuławskim domu” – wystawa etnograficzna, prezentująca meble, sprzęty, przybory kuchenne, naczynia itp. przedmioty, które funkcjonowały w wiejskich domach na obszarze delty Wisły przed II wojną światową.
Wystawa nie ogranicza się do wnętrza domu charakterystycznego dla jednej z wymienionych grup, lecz jest swoistą kompilacją sprzętów, użytkowanych przez żuławian różnego wyznania, pochodzenia i statusu ekonomicznego. Ponadto, prezentowane obiekty nie są jednorodne czasowo - najstarsze pochodzą z poł. XVIII w., większość z końca XIX i pocz. XX w. (budynek Gimnazjum)
„W elbląskiej kamienicy" - na wystawie pokazane są dwa elbląskie wnętrza mieszczańskie; jedno z końca XVIII wieku i drugie z połowy XIX wieku.
Ekspozycja ma na celu pokazanie wnętrz mieszkalnych z wyposażeniem, znajdującym się niegdyś we wnętrzach domów mieszczańskich, zestawionych z obiektów wykonanych w warsztatach elbląskich lub pochodzących z wyposażenia kamienic elbląskich, wzbogaconych o elementy wystroju i przedmioty codziennego użytku.
W otwieranych szafach w ściance parawanowej, kredensie i przeszklonej szafce narożnej zaprezentowane zostały przykłady naczyń z epoki oraz miniatury pieców regionalnych.
Niezwykłe ciepłe, przytulne wnętrza salonów elbląskich wypełnią intarsjowane meble, piece kaflowe, weneckie lustro, liczne grafiki, obrazy, bibeloty i wiele innych, niezwykle cennych obiektów, nigdy dotąd nie pokazywanych zwiedzającym.
(budynek Gimnazjum)
„Historia Gocka” – wystawa archeologiczna, która przybliża dzieje, rozwój i przemiany, jakie następowały w kulturze wielbarskiej, które najlepiej widoczne są w kulturze materialnej, a w szczególności w ozdobach stroju. Obiekty zgromadzone na wystawie to w przeważającej ilości zabytki pochodzące z badań archeologicznych przeprowadzonych na cmentarzysku w Weklicach. Niezwykle bogaci Goci bardzo lubili otaczać się pięknymi przedmiotami, kunszt tych wyrobów najlepiej widać w biżuterii –nieodzownym elemencie stroju gockiej elegantki. (budynek Podzamcza)
„Truso – nadmorskie emporium” –wystawa archeologiczna pokazujące rozwój, położenie i bogactwo legendarnej osady Truso, znajdującej się na pograniczu słowiańsko-estyjskim - do której pod koniec IX wieku dopłynął Wulfstan - anglosaski żeglarz.
Badania archeologiczne i przyrodnicze wykazały, że Truso założono około VIII wieku bezpośrednio nad brzegiem jeziora Drużno, pomiędzy ramionami rozwidlającego się w strefie ujściowej strumienia-rzeczki. Był to więc teren o wyraźnie zaznaczonych granicach, mający pewne znamiona obszaru zamkniętego - obronnego. Ustalono, że w szczytowym okresie swego rozwoju, Truso zajmowało obszar ok. 10 hektarów.
Na wystawie obejrzeć można dowody funkcjonowania takich zajęć jak kowalstwo, jubilerstwo (złotnictwo), szklarstwo, bursztyniarstwo i rogownictwo.
Uzupełnieniem i wyjątkowa atrakcją wystawy jest replika długiego domu z Truso stojąca na dziedzińcu Muzeum. Replika ta zachowująca charakter osadnictwa skandynawskiego otwarta jest dla zwiedzających w sezonie wiosenno - letnim. (budynek Podzamcza)
„Ceramika kadyńska” - na wystawę składa się 151 obiektów wybranych z kolekcji Edwarda Parzycha, który przekazał je w wieloletni depozyt do Muzeum. Na ekspozycji prezentowane są przedmioty wykonane z terakoty, majoliki, kamionki, a także ceramiki budowlanej. Wybrane: naczynia, rzeźba figuralna, płaskorzeźba i przedmioty codziennego użytku są charakterystyczne dla różnych nurtów i okresów. Wytwórni Majoliki Kadyńskiej, której okres działalności trwał czterdzieści lat /1905-1945/. (budynek Podzamcza)
„Elbląskie rzemiosło artystyczne – meble, ceramika, wyroby złotnicze i konwisarskie” - wystawa ceramiki, szkła i mebli prezentuje zespół zabytków pochodzących głównie z kolekcji Muzeum w Elblągu, a jedynie w niewielkim stopniu jest uzupełniona obiektami pochodzącymi z innych zbiorów. Jednym z jej zadań jest zapoznanie zwiedzających z dorobkiem elbląskiego rzemiosła cechowego. Pokazane na wystawie zabytki są przeważnie przedmiotami codziennego użytku o dobrej jakości technicznej i wysokich walorach estetycznych, przez co zasługują na miano wyrobów rzemiosła artystycznego. Świadczą one o gustach mieszczan z jednej strony - z drugiej zaś o możliwościach i umiejętnościach rzemieślników elbląskich. Wystawa stwarza w znacznym stopniu obraz zagospodarowania wnętrza domu mieszczańskiego, dając wyobrażenie o życiu codziennym mieszczan, obyczajowości i kulturze w XVII i XVIII wieku.
Prezentowane na wystawie przedmioty, pochodzące z innych krajów Europy, są przykładem pomyślnego rozwoju miasta jako ośrodka dalekosiężnego, lądowego i morskiego handlu. Ponadto obecność obcokrajowców w mieście oraz wysoki poziom intelektualny patrycjatu, umożliwiły rzemieślnikom elbląskim nie tylko korzystanie z popularnych wówczas gotowych wzorników, ale inspirowały do własnych poszukiwań i tworzenia niejednokrotnie doskonałych jakościowo i odrębnych stylowo wyrobów. (budynek Podzamcza)
Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu mieści się przy Bulwarze Zygmunta Augusta 11, tel. (055) 232-43-17.
Godziny otwarcia: wtorek-niedziela od godz. 8 do 16 (kasa czynna do 15.30) W poniedziałki i dni poświąteczne Muzeum jest nieczynne. Niedziela – wstęp wolny.
Ceny biletów: całe Muzeum – 10 zł (dorośli); 5 zł (dzieci i młodzież); Gimnazjum – 6 zł (dorośli); 3 zł (dzieci i młodzież); Podzamcze – 6 zł (dorośli); 3 zł (dzieci i młodzież).
Opłata za przewodnika – 30 zł; opłata za fotografowanie – 10 zł.
Na wystawie zostało zaprezentowanych około cztery tysiące różnorodnych zabytków, prezentujących wyroby z różnych surowców: gliny, skóry, szkła, drewna, metali, bursztynu, rogu, kości odkrytych w trakcie wieloletnich badań archeologicznych prowadzonych na Starym Mieście w Elblągu.
Ekspozycję uzupełniają liczne tablice, grafiki i ryciny przedstawiające historię miasta, jego kontakty handlowe z Europą, zagadnienia związane z rzemiosłem elbląskim i budownictwem. (budynek Gimnazjum)
„W żuławskim domu” – wystawa etnograficzna, prezentująca meble, sprzęty, przybory kuchenne, naczynia itp. przedmioty, które funkcjonowały w wiejskich domach na obszarze delty Wisły przed II wojną światową.
Wystawa nie ogranicza się do wnętrza domu charakterystycznego dla jednej z wymienionych grup, lecz jest swoistą kompilacją sprzętów, użytkowanych przez żuławian różnego wyznania, pochodzenia i statusu ekonomicznego. Ponadto, prezentowane obiekty nie są jednorodne czasowo - najstarsze pochodzą z poł. XVIII w., większość z końca XIX i pocz. XX w. (budynek Gimnazjum)
„W elbląskiej kamienicy" - na wystawie pokazane są dwa elbląskie wnętrza mieszczańskie; jedno z końca XVIII wieku i drugie z połowy XIX wieku.
Ekspozycja ma na celu pokazanie wnętrz mieszkalnych z wyposażeniem, znajdującym się niegdyś we wnętrzach domów mieszczańskich, zestawionych z obiektów wykonanych w warsztatach elbląskich lub pochodzących z wyposażenia kamienic elbląskich, wzbogaconych o elementy wystroju i przedmioty codziennego użytku.
W otwieranych szafach w ściance parawanowej, kredensie i przeszklonej szafce narożnej zaprezentowane zostały przykłady naczyń z epoki oraz miniatury pieców regionalnych.
Niezwykłe ciepłe, przytulne wnętrza salonów elbląskich wypełnią intarsjowane meble, piece kaflowe, weneckie lustro, liczne grafiki, obrazy, bibeloty i wiele innych, niezwykle cennych obiektów, nigdy dotąd nie pokazywanych zwiedzającym.
(budynek Gimnazjum)
„Historia Gocka” – wystawa archeologiczna, która przybliża dzieje, rozwój i przemiany, jakie następowały w kulturze wielbarskiej, które najlepiej widoczne są w kulturze materialnej, a w szczególności w ozdobach stroju. Obiekty zgromadzone na wystawie to w przeważającej ilości zabytki pochodzące z badań archeologicznych przeprowadzonych na cmentarzysku w Weklicach. Niezwykle bogaci Goci bardzo lubili otaczać się pięknymi przedmiotami, kunszt tych wyrobów najlepiej widać w biżuterii –nieodzownym elemencie stroju gockiej elegantki. (budynek Podzamcza)
„Truso – nadmorskie emporium” –wystawa archeologiczna pokazujące rozwój, położenie i bogactwo legendarnej osady Truso, znajdującej się na pograniczu słowiańsko-estyjskim - do której pod koniec IX wieku dopłynął Wulfstan - anglosaski żeglarz.
Badania archeologiczne i przyrodnicze wykazały, że Truso założono około VIII wieku bezpośrednio nad brzegiem jeziora Drużno, pomiędzy ramionami rozwidlającego się w strefie ujściowej strumienia-rzeczki. Był to więc teren o wyraźnie zaznaczonych granicach, mający pewne znamiona obszaru zamkniętego - obronnego. Ustalono, że w szczytowym okresie swego rozwoju, Truso zajmowało obszar ok. 10 hektarów.
Na wystawie obejrzeć można dowody funkcjonowania takich zajęć jak kowalstwo, jubilerstwo (złotnictwo), szklarstwo, bursztyniarstwo i rogownictwo.
Uzupełnieniem i wyjątkowa atrakcją wystawy jest replika długiego domu z Truso stojąca na dziedzińcu Muzeum. Replika ta zachowująca charakter osadnictwa skandynawskiego otwarta jest dla zwiedzających w sezonie wiosenno - letnim. (budynek Podzamcza)
„Ceramika kadyńska” - na wystawę składa się 151 obiektów wybranych z kolekcji Edwarda Parzycha, który przekazał je w wieloletni depozyt do Muzeum. Na ekspozycji prezentowane są przedmioty wykonane z terakoty, majoliki, kamionki, a także ceramiki budowlanej. Wybrane: naczynia, rzeźba figuralna, płaskorzeźba i przedmioty codziennego użytku są charakterystyczne dla różnych nurtów i okresów. Wytwórni Majoliki Kadyńskiej, której okres działalności trwał czterdzieści lat /1905-1945/. (budynek Podzamcza)
„Elbląskie rzemiosło artystyczne – meble, ceramika, wyroby złotnicze i konwisarskie” - wystawa ceramiki, szkła i mebli prezentuje zespół zabytków pochodzących głównie z kolekcji Muzeum w Elblągu, a jedynie w niewielkim stopniu jest uzupełniona obiektami pochodzącymi z innych zbiorów. Jednym z jej zadań jest zapoznanie zwiedzających z dorobkiem elbląskiego rzemiosła cechowego. Pokazane na wystawie zabytki są przeważnie przedmiotami codziennego użytku o dobrej jakości technicznej i wysokich walorach estetycznych, przez co zasługują na miano wyrobów rzemiosła artystycznego. Świadczą one o gustach mieszczan z jednej strony - z drugiej zaś o możliwościach i umiejętnościach rzemieślników elbląskich. Wystawa stwarza w znacznym stopniu obraz zagospodarowania wnętrza domu mieszczańskiego, dając wyobrażenie o życiu codziennym mieszczan, obyczajowości i kulturze w XVII i XVIII wieku.
Prezentowane na wystawie przedmioty, pochodzące z innych krajów Europy, są przykładem pomyślnego rozwoju miasta jako ośrodka dalekosiężnego, lądowego i morskiego handlu. Ponadto obecność obcokrajowców w mieście oraz wysoki poziom intelektualny patrycjatu, umożliwiły rzemieślnikom elbląskim nie tylko korzystanie z popularnych wówczas gotowych wzorników, ale inspirowały do własnych poszukiwań i tworzenia niejednokrotnie doskonałych jakościowo i odrębnych stylowo wyrobów. (budynek Podzamcza)
Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu mieści się przy Bulwarze Zygmunta Augusta 11, tel. (055) 232-43-17.
Godziny otwarcia: wtorek-niedziela od godz. 8 do 16 (kasa czynna do 15.30) W poniedziałki i dni poświąteczne Muzeum jest nieczynne. Niedziela – wstęp wolny.
Ceny biletów: całe Muzeum – 10 zł (dorośli); 5 zł (dzieci i młodzież); Gimnazjum – 6 zł (dorośli); 3 zł (dzieci i młodzież); Podzamcze – 6 zł (dorośli); 3 zł (dzieci i młodzież).
Opłata za przewodnika – 30 zł; opłata za fotografowanie – 10 zł.
Ewa Trocka (Muzeum)