„Symetria” to dramat obyczajowy produkcji polskiej w reżyserii Konrada Niewolskiego. Film zdobył nagrodę dziennikarzy na XXVIII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2003 roku.
Akcja filmu rozgrywa się w areszcie na Białołęce. Główny bohater 26-letni Łukasz, bezrobotny absolwent geografii zostaje niewinnie oskarżony i aresztowany za napad i pobicie starszej kobiety. Poszkodowana umiera parę godzin po zdarzeniu. Przypadek sprawia, że główny bohater poznaje zimno 14 metrowej celi więziennej i obyczaje tam panujące. Jak się później okazuje ten sam przypadek niszczy życie i wystawia na ciężką moralność zwykłego człowieka. Nadzieja na szybkie wyjście i wiara w system sprawiedliwości zostają unicestwione za kratami.
Więzienie to jakby małe państwo z własnym kodeksem moralnym. Krótko po aresztowaniu Łukasz staje przed wyborem – zostać gitem lub frajerem. Pod wpływem wstrząsu emocjonalnego i stresu na własne żądanie trafia do celi z gitami. Więzienie ma w założeniu resocjalizować; w przypadku Łukaszem dzieje się odwrotnie. Rzeczy i wydarzenia, których Łukasz nie popełnił na wolności urzeczywistniają się „za kratami”. Bohater poddaje się presji otoczenia, dopasowuje do więziennej celi. W finale Łukasz popełnienia z współwięźniami morderstwo na osadzonym w ich celi pedofilu.
„Symetria” pokazuje życie w więzieniu. Odnośników do poruszanych w literaturze i filmie tematów zmian zachodzących w psychice osoby osadzonej można znaleźć sporo.
Film zawiera sceny drastyczne, czasem wręcz szokujące. Dlatego nie polecam go młodszej widowni. Obraz jest realny, niekiedy wręcz do bólu. Trzyma cały czas w napięciu, gdyż nie jesteśmy w stanie przewidzieć zachowania głównego bohatera. Wciąż budzi ciekawość o dalszy bieg wydarzeń. Dialogi zawierają sporo elementów żargonu więziennego, czasami trudno je zrozumieć.
W roli 26-letniego Łukasza występuje Arkadiusz Detmer, który w piątek spotkał się w Sali Zielonej Światowidu z elbląskimi miłośnikami kina. Kreacja w „Symetrii” to jego pierwsza tak duża rola i trafny wybór ze strony reżysera. Reżyser Konrad Niewolski nie bez powodu podjął tematykę więzienną, gdyż sam spędził pół roku w zakładzie karnym za nielegalne posiadanie broni.
Film ma charakter dydaktyczny. Po wyjściu z projekcji rodzi się wiele pytań, na które można szukać odpowiedzi godzinami. Filmu nie da się jednoznacznie ocenić. Trzeba go zobaczyć i przeżyć, aby samemu wyciągnąć wnioski.
Jeśli jesteście ciekawi życia więziennego? Co się dzieje w psychice człowieka osadzonego? Jak stawia czoło amoralnej sytuacji? Polecam obejrzenie „Symetrii”. Bo naprawdę warto. To prawdziwa lekcja życia.
Więzienie to jakby małe państwo z własnym kodeksem moralnym. Krótko po aresztowaniu Łukasz staje przed wyborem – zostać gitem lub frajerem. Pod wpływem wstrząsu emocjonalnego i stresu na własne żądanie trafia do celi z gitami. Więzienie ma w założeniu resocjalizować; w przypadku Łukaszem dzieje się odwrotnie. Rzeczy i wydarzenia, których Łukasz nie popełnił na wolności urzeczywistniają się „za kratami”. Bohater poddaje się presji otoczenia, dopasowuje do więziennej celi. W finale Łukasz popełnienia z współwięźniami morderstwo na osadzonym w ich celi pedofilu.
„Symetria” pokazuje życie w więzieniu. Odnośników do poruszanych w literaturze i filmie tematów zmian zachodzących w psychice osoby osadzonej można znaleźć sporo.
Film zawiera sceny drastyczne, czasem wręcz szokujące. Dlatego nie polecam go młodszej widowni. Obraz jest realny, niekiedy wręcz do bólu. Trzyma cały czas w napięciu, gdyż nie jesteśmy w stanie przewidzieć zachowania głównego bohatera. Wciąż budzi ciekawość o dalszy bieg wydarzeń. Dialogi zawierają sporo elementów żargonu więziennego, czasami trudno je zrozumieć.
W roli 26-letniego Łukasza występuje Arkadiusz Detmer, który w piątek spotkał się w Sali Zielonej Światowidu z elbląskimi miłośnikami kina. Kreacja w „Symetrii” to jego pierwsza tak duża rola i trafny wybór ze strony reżysera. Reżyser Konrad Niewolski nie bez powodu podjął tematykę więzienną, gdyż sam spędził pół roku w zakładzie karnym za nielegalne posiadanie broni.
Film ma charakter dydaktyczny. Po wyjściu z projekcji rodzi się wiele pytań, na które można szukać odpowiedzi godzinami. Filmu nie da się jednoznacznie ocenić. Trzeba go zobaczyć i przeżyć, aby samemu wyciągnąć wnioski.
Jeśli jesteście ciekawi życia więziennego? Co się dzieje w psychice człowieka osadzonego? Jak stawia czoło amoralnej sytuacji? Polecam obejrzenie „Symetrii”. Bo naprawdę warto. To prawdziwa lekcja życia.
Izabela Połomka