„(…) zima tęga przykryła Żmudź świętą grubym na łokieć, białym kożuchem; lasy gięły się i łamały pod obfitą okiścią, śnieg olśniewał oczy w dzień przy słońcu, a nocą przy księżycu migotały jakoby iskry niknące po stężałej od mrozu powierzchni (Henryk Sienkiewicz, Potop)".
Panujące od kilku dni specyficzne warunki pogodowe spowodowały pojawienie się zjawiska zwanego okiścią. Jest to nic innego jak zalegający na gałęziach drzew wilgotny śnieg powodujący łamanie się gałęzi, konarów, czasem pni, a nawet wywracanie się całych drzew.
Zjawisko to występuje podczas opadu mokrego śniegu w temperaturze bliskiej 0 stopni. Opadające na gałęzie płatki śniegu przymarzają do nich, w ten sposób na gałęziach drzew powstają grube czapy śniegu. Wilgotny śnieg jest mniej więcej tak ciężki, jak sosnowe drewno: 1 metr sześcienny mokrego śniegu waży ok. 800 kg. Takie obciążenie powoduje obłamywanie gałęzi i całych konarów, zdarza się czasem, że łamią się także pnie.
- W leśnictwie nazywamy je wtedy śniegołomami, natomiast gdy pod ciężarem śniegu przewróci się całe drzewo, nazywamy je śniegowałem - podkreśla Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg. - Zjawisko to nie jest aż tak niebezpieczne dla dużych drzew. Stanowi jednak zagrożenie dla młodych drzewek w fazie tak zwanego młodnika – przyznaje.
Okiść jest szczególnie niebezpieczna dla młodników drzew iglastych, jak np. świerki czy sosna. To właśnie za sprawą igieł dających większą powierzchnię do przymarzania śniegu, młodniki są bardzo narażone na zniszczenie.
- Nie sposób w tak piękną pogodę nie udać się do lasu, sam chętnie w weekend udaję się tam na spacer - mówi Jan Piotrowski. Ostrzega jednak, że w trakcie takiej pogody należy ostrożnie poruszać się po lesie i z wracać uwagę na to, co znajduje się nad naszymi głowami. - Zalecamy nie zatrzymywać się pod mocno obciążonymi drzewami - apeluje leśnik.
